โลกใบเดิม กับสายฝน ...
... กับโลกใบเดิม ... เพียงเริ่มต้น
สายฝนหล่นรู้ฤดูที่-
เวียนวนถึงครามาอีกปี
ธาตุสี่สมดุลหมุนวงจร ...
... เปลี่ยนลุ่มเป็นลานสู่ธารสาย
พราวพรายรี่ไหลไม่หยุดหย่อน
แรงฟาดหยาดกระเซ็นกระเด็นกระดอน
จากที่สูงตัดตอนสู่ต่ำแดน ...
... เป็นทางวิถีที่หลากหลาย
แผ่สายความชื้นอุ้มผืนแผ่น
เป็นลำลัดเลาะครื้นเกาะแกน
เชื่อมแคว้นแหล่งหล้าทั้งตาปี ...
... รินฉ่ำด่ำชื้นทั่วผืนภาค
รวงรากคลุมดินทุกถิ่นที่
พรึบผาตาน้ำร่ำพงพี
เสียง-สี-แสง-กาลผสานกัน …
... เป็นความเป็นไปในชีวิต
ใช่สิ่งเนรมิต-วิกฤติผัน
คงความบริสุทธิ์ผุดผาดอัน-
ทดทันร้อนร้ายคลายแห้งแล้ง ...
... เป็นแหล่งพลังงานวารสั่งสม
อุดมสินทรัพย์รับปันแบ่ง
จากธรรมชาติ...จากเรี่ยวแรง
เหือดแห้งผ่านสร้างทางทำกิน ...
... กับโลกใบเดิม ... เพียงเริ่มหวัง
ฝันครั้งเร่งรุดมิหยุดสิ้น
สายฝนหล่นรู้สู้ยลยิน
มากน้อยชีวินชาชินนัก ...
... ฟ้ารั่วฝนหลั่งไม้พังพาบ
เอนนาบดินถมจนจมปลัก
ฝันเพียงแค่ฝันยังชะงัก
หวังมักผิดหวังยังดึงดัน ...
... น้ำขุ่นโคลนเชี่ยวมวนเกลียวบ้า
ไหลบ่าทลายฐานทุกด่านกั้น
ถึงคราวลี้ภัยไร้บ้านพลัน
ฝนวัดใจกัน ... อีกวันแล้ว ...
ขอขอบคุณ ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตค่ะ
Relate topics










