ปรากฏการณ์แห่งฝนต้นฤดู ...
... อบอวลทั่ว-ไอดินประทิ่นหอม
ในแวดล้อมตอบรับกับกาลผัน
เสียงสาดซ่ากรรทบกลบเงียบงัน
ดับร้อนครันทุกขณะเย็นปะปน ...
... สัมผัสตรึงถึงกาลหลังม่านน้ำ
ความชุ่มฉ่ำพริ้วพรายด้วยสายฝน
ลมหวีดหวิวแมกไม้ก็ไหววน
เวียนกลับมาอีกหน..ต้นฤดู ...
... ยิ่งเผยความเยือกเย็นอยู่เร้นลึก
ซ้อนผลึกแน่นหนาผ่านตาสู่-
ใจที่เฝ้าวาดวันฝันพร่างพรู
เสียงฟ้ากู่ก้องรับขับครืนคลอ ...
... เพียงไม่นานม่านน้ำที่ฉ่ำฝน
ซาเม็ดหล่น-สีสันพลันเกิดก่อ
ปรากฏการณ์เจิดจรุงเมื่อรุ้งทอ
งามลออครอบคุ้งโค้งรุ้งนั้น ...
... ทาบผืนฟ้าแจ่มกระจ่างสว่างไสว
ดูไม่ใกล้ไม่ไกลไม่ประหวั่น
มวลดอกไม้ชูสะพรั่งทั้งช่อชัน
ขณะเมฆละลานหลั่นเหนือชั้นฟ้า ...
... เธอเห็นไหมไม่นานก็ผ่านเสริม
แผกผลิเพิ่มทุกปีที่ถึงหน้า
ต้นฤดูฝนปีนี้-ที่ผ่านมา
เหมือน-ต่างว่า-ต่างไป-หรือไม่เลย ?...
... ธรรมชาติที่เราต่างเข้าถึุง
ฝนแรกพึ่งหยุดลงจงเริ่มเผย
เธอตากฝนเปียกโชกเหมือนเช่นเคย
คิดถึง-เปรยเพ้องามยามฝนพรำ ? ...
ขอขอบคุณ ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต ค่ะ
ไม่ได้เขียนกลอนมานานมากเลยค่ะ มาปัดฝุ่นใหม่อีกครั้งค่ะท่านหมี่เป็ด ^^