วิถีใคร
วิถีเป็นพาหนะของชีวิต
สู่ทิศใด ใกล้ไกล ใครมิอาจรู้
จะโดยสารฝันใดไต่ยอดภู
หรือคลื่นซัดสู่ รอยเท้า ครั้งเยาว์วัย
อรุณรุ่งปรุงแสงแดงอมส้ม
ริ้วลมหยอกล้อคลื่นโลกตื่นไหว
ดอกน้ำ ระยิบยับวับวาวใจ
ลิบลิบโน่น เรือใครแล่นที่เส้นขอบฟ้า
ทะเลเปิด เถิดโซเซไป
มีอีกไหมขอบฟ้าใดให้ค้นหา
อัศจรรย์ใจ ในห้วงเวลา
อัศจรรย์ตา กับภาพมหัศจรรย์
ตะวันลอยเด่น เรือแล่นลับหาย
ทิ้งนิยามความหมาย ในภาพนั้น
เขาเลือกแล้ว วิถีของชีวัน
เเต่ชีวิตฉัน อยู่บนวิถีใคร