บทกวีอยู่ในตัวข้า
บทกวีอยู่ในตัวข้า
มันเร่งเร้ากระเส่าขับ
ยามเห็นความหวังรูปเหรียญ
แอบหลังแววตาเด็กน้อย
สูดกลิ่นมาลัยกลางดงล้อเหล็ก
บทกวีอยู่ในตัวข้า
มันคำรามแสบก้องผนังท้อง
ยามแว่วเสียงแห้งขลาดข้างบาทวิถี
ขดนิ่งเฝ้าเศษเงินร่วงจากใต้เท้า
ใส่คราบดำฝังเล็บมือเหี่ยว
บทกวีอยู่ในตัวข้า
มันดิ้นพล่านดาลเดือด
ยามคุ้นกลิ่นอยากกระหาย
คลายมือโอบทองประคองหุ้น
ของริมปากยิ้มทับบดชนโง่เข็ญ
บทกวีอยู่ในตัวข้า
มันหายอมหลับตื่นรู้คืนวัน
หลั่งโถมซาบซับลำธารเลือด
ยามร่างไร้แรงรั้งขังพลัง
จำข้าติดปีกกระชับคำมั่น
...จงโบยบิน..
Relate topics

