คืนคำรัก
คืนคำรัก
เสียงโทรศัพท์คราง...แผ่วเบา แม้ไม่ลืมตา ฉันรู้ว่าคือคุณ
เส้นเสียงกระเส่าเคยเร้ากายยามชิดใกล้
คราง..แผ่วเบา...คล้ายคำสั่ง
ท่ามกลางแมกไม้ที่ถูกความมืดโอบคลุม
ส่งความซ่านไหวจากปลายนามายังเมืองหลวง
กระตุ้นกลีบเกสรดอกไม้ให้แย้มบาน
ยั่วยวนปลายนิ้วล่วงไล้ไซ้ซอน
...ดม...ดื่ม..น้ำรัก
ที่คุณเคยพรอดพร่ำว่า...ลึกลับเหลือ..
ฉันบิดกายใจสั่นสะท้าน
ด้วยมิอาจขืนแรงปรารถนาเสียง
คราง...แผ่วเบา..ถี่กระชั้นรัดเร้า
โดยไม่รู้ตัวอุ้มมือโอบกระชับมั่น
หวนไห้ไออุ่นริมฝีปากที่เคยหายเข้าไปในทรวงอกนั้น
สะเทือนเคลื่อนจากสองมือกำยำ
ทั้งร่างร้อนเร่าอวลเสียง
คราง..แผ่วเบา...รัวทิ้งท้าย
น้ำรักซึมซับจากบ่อ...ทุกขณะ
ฉันรำลึกกลิ่นกาย..รสที่หลั่งจากปลายขุมขน
ลิ้นโลมไล้ซอกโคน...เนื้อทรวงอกเต้นแรง
เสียงคราง...แผ่ว...เบา...จาง..หาย..
ฉันลืมตา มองไม่เห็นคุณ.... เสียงโทรศัพท์คราง...แผ่วเบา
Relate topics
ผีเสื้อปีกบางฯ (Not Member)
บ.ก.หนวดรูปงาม (Not Member)
หิ่งห้อย (Not Member)
ลูกแมว (Not Member)
หิ่งห้อย (Not Member)
ผีเสื้อปีกบางฯ (Not Member)
หมี่เป็ด ผู้ชายทระนง (Not Member)
หิ่งห้อย (Not Member)
:: SUPERGiRL* ::
เค้กน้ำตาลปี๊บ (Not Member)