ฉันไม่มีไม้ขีดไฟ
เช้านี้ฉันไม่มีไม้ขีด
แต่ฉันอยากสูบบุหรี่
อากาศข้างนอกช่างยะเยือก
เหมือนวันในฤดูหนาวที่ฝนตกพรำ
ถ้ามีไม้ขีดคงต้มน้ำให้เดือดได้สักกา
มาชงกาแฟขมขมสักถ้วย
เอาให้เข้มพอที่จะลอยเกือกม้าได้
นั้นแหละรสชาติกาแฟที่ฉันชอบ
เธออาจแปลกใจและสงสัย
เพราะไม่เคยได้ยินว่า
กาแฟถ้าเข้มพอจะลอยเกือกม้าได้
เธอคงนึกในใจ สงสัยเปลืองกาแฟตายเลย
เธอเสียดายกาแฟ
แต่ชีวิตที่เธอใช้อย่างสุรุ่ยสุร่าย
ไม่เห็นเธอนึกเสียดาย
Relate topics





