ในการจาริกของผู้พเนจร
ภายใต้ฟ้าครามแสงจันทร์กระจ่าง หนทางดูยาวไกลราวกับทางช้างเผือก แต่ข้ากลับรู้สึกประหนึ่งกำลังเดินเล่น ในสวนอันหลากด้วยพฤกษชาติ แมกไม้แห่งความคิดครึ้มเขียวขจี ผีเสื้อแห่งจินตนาการโบยบินว่อน ในดวงตาแมลงปอข้าเห็นขุนเขา และโลกฉากเบื้องหลังข้า
อากาศเหน็บหนาวข้าจึงได้ห่มผ้า มีหนทางข้าจึงได้จรเดินทางรอมแรม ดาบข้ามิได้มีไว้เพื่อปลิดชีพผู้ใด แต่มีเพื่อเข่นฆ่าอัตตาซึ่งลำพอง สำคัญคิดว่าตนรู้เหนือกว่าผู้ใด
Relate topics




