M-e-e P-e-d

งั้นสอนให้เรียก "อา" ละกันนะคะ

อาหมี่รูปหล่อ....อิอิ..

หน็อยแน่!! มากกว่าเฮียแค่สองปีเอง ยังเอ๊าะอยู่จ้ะ  ^^

เปลี่ยนใจละ  เป็นลุงหมี่ น่ะดีแล้ว ฮ่าๆๆ...

ปล. ขอให้มีใครมาอยู่ด้วยกันกะพี่ก่อนสิ้น หนาวนี้นะคะ  ^_*  ้อ้อ..แบบถาวรนะ ไม่ใช่แบบชั่วคราว..

เอ่อ..เขาบอกให้พับนกส่งกำลังใจให้พี่น้อง ชาวใต้  พับเป็ดแทนได้มั้ยฮะ

มือพ่อ 2


คือมือนุ่มนิ่มอันอิ่มเต็ม ไต่เล็มมือหนา-ฝ่าใหญ่ พ่อกำมือลูกน้อยกลอยใจ ตาใสเจ้าหนอลูกพ่อเอย ฝาดเหลือเนื้อนุ่มน่ากุมจับ ตาวับขลับเงาเจียวเจ้าเอ๋ย เดียงสาตากวางอย่าร้างเลย ให้วับเย้ยโลกกว้างอยู่อย่างนี้ เป็นเด็กดีของพ่อมิพอหรอก โลกนอกเรือนบ้านสถานที่ เจ้าต้องพร้อมตนเป็นคนดี จึงมีฐานะสมมนุษย์ จงเติบโตเริงร่าประสาเด็ก โลกใบเล็กเหนื่อยก็พัก-หนักก็หยุด ดูเถิดเมฆบนฟ้า-พญาครุฑ ทรงชุดฝ้ายขาวจนพราวฟ้า แหละซุกซนเถิดเจ้าเมื่อเยาว์วัย เด็กใดย่อมซุกซนตามประสา เติบโตเหมือนเช่นพ่อเป็นมา เช่นปู่ย่าของลูกเคยซุกซน จนเมื่อเจ้ากำนิ้ว-พ่อกิ๊วล้อ ลูกหนอนี่ใช่โลกใบส้มผล เป็นเพียงนิ้วธรรมดาสามัญชน ที่ปั้นมือลูกตนให้ทนทาน ให้มือหนาฝ่าใหญ่สมใจพ่อ แข็งแรงแกร่งพอจะต่อสาน ปั้นโลกสืบทอดตลอดกาล ส่งผ่านช่วงต่อคนต่อไป คือมือนุ่มนิ่มอันอิ่มเต็ม ไต่เล็มมือหนา-ฝ่าใหญ่ จึงกำมือลูกน้อยเจ้ากลอยใจ นิ้วเจ้าไชมือกรำที่กำกุม คือเจ้า& วัยเยาว์เจ้าเอ๋ยพ่อเคยอุ้ม โลกนี้มิช้าดอกทุกซอกมุม ผู้ที่มือนิ่มนุ่มจะกุมกำ!

๓๐  กรกฎ  ๒๕๔๐

เห็นถึงความอยากมีลูกเป็นของตัวเองบ้างไหม?  เขียนเกี่ยวกะลูกมาไม่รู้กี่ชิ้นต่อกี่ชิ้น  ที่สูญหายไปก็เยอะ  เฮ้อ - การมีลูกนี่  มันมีไม่ได้ด้วยการเขียนกลอนอย่างเดียวนี่หว่า


เขาต้องทำไงมั่งอะผัดเสี้ยว?  อยากรู้จังเลย  5555