M-e-e P-e-d

..

[ ภาพเฟดอิน , ซาวด์ประกอบเสียงแคนของสมัย อ่อนวงค์ ]

..

" เห็นดอกคูนเหลืองงาม เมื่อยามแล้ง

แต่เสียงแห่งเพลงแคน กลับแล่นหาย

ที่ราบสูงเป็นที่เกิด มาเป็นกาย

ฝังรกรากซากตาย ... ใต้แผ่นดิน "

( ประเสริฐ จันดำ : พลิกตำนานเพื่อชีวิต พิมพ์ครั้งแรก กันยายน 2532 )

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ตาย่าน เงยหน้าขึ้นปาดเหงื่อที่ไหลย้อยจากหางคิ้ว มือยังกำรวงข้าว

ที่เพิ่งถูกคมเคียวเกี่ยวบาด ฝุ่นสีแดงฟุ้งโขมงตามหลังรถตู้ของกรมส่งเสริมการเกษตร

แล่นตัดผ่านทางลูกรังติดคันนา

" สิฟ้าวไปเบิ่งบั้งไฟพญานาคซั่นบ้อ .... "

(ซับไทเทิ้ล : มันจะรีบไปดูบั้งไฟพญานาครึไงวะ )

ตาย่านบ่นกับตัวเองเบา ๆ

เสียงเครื่องยนต์ห่างออกไปทางบ้านผู้ใหญ่มี่ สงสัยค่ำนี้คงถูกเรียกตัวเข้าไปคุยอีกแล้ว

ก้มหน้าลงหมายใจจะเกี่ยวข้าวต่อ .. เหงื่อจากหางคิ้วก็ไหลพรวดเข้าตา

แสบแทบดิ้น ......

ตาย่าน เกี่ยวข้าวไป เอามือปาดเหงื่อไปด้วยอาการเดียวกับปูนาร้องไห้ ....

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

[ ภาพไวลด์แองเกิ้ล , ซาวด์ประกอบเสียงเป่าสไนของวงหมอลำสะออน ]

..

เสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากของผู้ใหญ่มี่ ดังไปสามบ้านแปดบ้าน วงข้าวปนวงสาโท

ผสมกลมกลืนกันจนแทบแยกไม่ออก แต่ที่แน่ ๆ ผู้ใหญ่มี่เนี่ยอยู่วงสาโทแน่

ในมือยังถือของกลางอยู่เลย หัวหน้าเกษตรอำเภอนั่งตาเยิ้มอยู่ข้าง ๆ พร้อมกับ

ลูกน้องของแกอีก 2-3 คน แต่หญิงสาวที่ก้มหน้าก้มตาปั้นข้าวเหนียวจิ้มป่นปลาร้า

อยู่นั่นสิ ที่ทำให้หัวใจตาย่านเต้นแรง

" อ้าว .. มา ๆ ตาย่าน มากินข้าวกัน ทำไมมาช้านักล่ะ " ผู้ใหญ่มี่โบกไม้โบกมือให้

ตาย่าน แอบคิดในใจว่า ไม่มีใครเคยบอกผู้ใหญ่แกเลยหรือไงวะ ว่าสำเนียง

ภาษากลางของแกน่ะ เว้าลาวซ้าก่ะคื่อกั๊นแหละ .. นี่ก้อด่าย ...

ผู้ใหญ่มี่บอกตาย่านว่า เจ้าหน้าที่ของกรมส่งเสริมการเกษตร จะมาขอเก็บตัวอย่างดิน

แถวบ้านเราไปวิเคราะห์ เห็นว่าตาย่านเคยไปอบรมโครงการหมอดินมา น่าจะเป็นงาน

บ้างไม่มากก็น้อย

" แล่วไผล่ะคับ ผู่สิมาเฮ็ดเวียค "

(ซับไทเทิ้ล : แล้วใครล่ะครับ คนที่จะมาทำงาน)

ตาย่านถามหาเจ้าหน้าที่ผู้จะมาปฏิบัติงาน

ผู้ใหญ่มี่ พยักเพยิดไปทางสาวผมยาว ที่ยังก้มหน้าก้มตาจ้ำป่นปลาร้าสลับกับการกัด

ถั่วฝักยาวอย่างไม่ลดละ

ตาย่าน ขยับตัวเข้าไปหาหญิงสาว พลางจ้องมองไปที่ถ้วย ป่นปลาร้าพร่องไปเกือบหมด

ก่อนจะตัดสินใจสะกิด ..

" มันเป็นตาแซ่บ .. จั่งซั่นตี๊ "

(ซับไทเทิ้ล : มันอร่อยมากรึไงครับ)

สาวเจ้าเงยหน้าขึ้นสบตา ตาย่านใจหายวูบ ให้ตายห่าเถอะขอบอก ไอ้หอกหัก

คิ้วเข้ม ตากลมโต จมูกเชิด ๆ และเรียวปากน้อย ๆ ที่ในปากยังหย่ำข้าวเหนียว

เป็นตาฮักแท้เว่ย ...

" สาวจอยเพิ่นสิมาเฮ็ดเวียคจั๊ก 2-3 มื้อ ฮ่วย ... ลืมโตเว้าลาวซั่นแม้ "

ผู้ใหญ่มี่เผลอตัวพูดอีสานออกมาเต็ม ๆ เรียกเสียงฮาจากรอบวง รวมทั้งสาวจอยผมยาวคนนั้นด้วย

ตาย่าน ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ตัวแกเหมือนลอยขึ้นไปบนฟ้าพร้อมกับรอยยิ้มน้อย ๆ ...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

[ ภาพเบิร์ดอายวิว , ซาวด์ประกอบ จ๊อบ&จอย ชุดหมอลำพันลาย ]

..

ตาย่าน เดินนำจอยตัดผ่านคันนา โคกกระท้อนเบื้องหน้าพอจะมีร่มเงาให้หลบไอร้อน

ยามบ่าย ตัวอย่างดินจากท้องนาบรรจุแทบเต็มเป้ที่สะพายบนบ่า แต่ตาย่านกลับรู้สึก

เหมือนเดินแบกนุ่น ..

ใต้เงาของต้นกระท้อน มีแคร่กับตุ่มน้ำที่ตักมาจากบ่อข้าง ๆ โคก ตาย่านทำไว้นั่งพัก

ตอนออกมาดำนา น้ำในตุ่มเย็นเฉียบ ตาย่านตักล้างหน้าล้างตา ขณะที่จอยนั่งพัก

" ชอบอาหารอีสานเหรอครับ ? "

จอยออกจะแปลกใจ ผู้ชายผิวกร้านแดด แววตาเข้มคม กลับพูดภาษากลางได้อย่างชัดเจน

เธอเริ่มนึกสงสัยมาตั้งแต่ตอนที่เขารู้จักการเก็บตัวอย่างดินไปตรวจสอบแล้ว ตอนที่เขา

เล่าถึงลักษณะชั้นดินในพื้นที่แถบนี้ รวมถึงแร่ธาตุและสารประกอบในดิน ดูมันจะมากกว่า

ชาวนาธรรมดา ๆ ที่แค่เคยอบรมโครงการหมอดินระยะสั้น ๆ เขาบอกได้แม้กระทั่งปริมาณน้ำฝน

ในแต่ละปี

" ก็ชอบค่ะ .. บางอย่างเคยกินที่กรุงเทพฯ แล้วติดใจ แต่พอมากินที่นี่ถึงได้รู้

ว่าไอ้อย่างที่อร่อยจริง ๆ น่ะมันเป็นยังไง "

ตาย่าน เหลือบมองวงหน้าหญิงสาว ประกายตาเริงร่านคู่นั้นวิ่งผ่านอก ไปกระทบที่ใจอย่างจัง

" เคยกิน ต้มผักหวานไข่มดแดง มั้ยครับ ? "

จอยเลิกคิ้วทำตาโต .. อีกแล้ว กระแทกใจตาย่านอีกแล้วครับท่าน

" กินได้เหรอคะ .. ไข่มดแดง "

ตาย่าน เดินไปหยิบไม้สอยกระท้อน หิ้วหูถังตักน้ำใบเล็กไปจ้วงน้ำจากบ่อ

" กินได้สิครับ .. มา เดี๋ยวผมพาสอนแหย่ไข่มดแดง "

จอยเดินตามตาย่านไปที่ใต้ต้นกระท้อน ตาย่านสอดส่ายสายตาไปตามคาคบกิ่งก้าน

" เห็นแล้วครับ .. มา จอยถือไม้สอยไว้นะ "

ตาย่านส่งไม้สอยกระท้อนให้จอย ตัวเองเอาหูหิ้วถังน้ำคล้องที่ปลายไม้สอย

ก่อนจะเดินอ้อมมาด้านหลังของจอย จับสองมือนุ่ม ๆ ของหญิงสาว งัดปลายไม้ขึ้นหารังมดแดง

..

กลิ่นหอมละมุนละไม กระจายออกมาจากเส้นผม ตาย่านสูดลมหายใจซับกลิ่นสาวเข้าไปเต็มปอด

ก่อนจะแหย่ถังน้ำเข้าไปที่ใต้รังมดแดง แล้วกระทู้งไม้สอยเข้าหา

" อุ๊ย .. " เสียงจอยร้องเบา ๆ ตาย่านไม่สนใจ กระทู้ไม้สอยเข้าหารังมดแดงอีก

" อุ๊ย ... อุ๊ยย "

จอยเริ่มครางเสียงดัง มือเย็นเฉียบ ตาย่านกระแทกไม้สอยเข้าหารังมดแดงถี่ยิบ

" อุ๊ยยย ... อุ๊ยยย ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้ว " จอยร้องเสียงดัง ขาสั่นระริก ตาย่านกระทุ้งไม้สอยขึ้นไปสุดแรง

" อู๊ยยยยย ... ไม่ไหวแล้ว มดแดงกัดจอยอ่ะ "

จอยดิ้นออกจากอ้อมแขนของตาย่าน สองเท้าซอยกับพื้นยิก ๆ มือไม้ปัดหัวปัดผมให้พลันละวัน

ตาย่ายเพิ่งรู้สึกตัวว่า ....

" เว่ย .. มดเว่ย ... ฮ่วย ... มดแดง กั๊ดดดด........ " สองเท้าซอยกับพื้นยิก ๆ มือไม้ปัดหัวปัดผมให้พลันละวัน

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

[ ภาพโคลส์อัพ , ซาวด์ประกอบลูกทุ่งกีตาร์หวาน ต่าย อรทัย ]

..

ตาย่าน จ้องมองโทรศัพท์มือถืออย่างเงียบงัน จอยกลับไปหลายสัปดาห์แล้ว ก่อนขึ้นรถตู้ของ

กรมส่งเสริมการเกษตร จอยยังมากระซิบที่ข้างหูตาย่าน

" แล่วสิคึดฮอดตาย่านเน๊อะ ... "

เสียงใส ๆ ยังดังก้องในหูตาย่าน กลิ่นสาวยังตราตรึงความรู้สึกทุกลมหายใจเข้าออก

ตาย่าน สงสัยตัวเองว่า ทำไมไม่บอกจอยไปว่า เขาจบเกษตรศาสตร์จากมหาวิทยาลัยขอนแก่น

ความหวงแหนแผ่นดินเกิดอันเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้ ทำให้ตาย่านเลือกที่จะ

กลับมาพัฒนาหมู่บ้านของตนเอง จนกลายเป็นหมู่บ้านเกษตรพึ่งตนเอง เป็นที่กล่าวขาน

จนกรมวิชาการเกษตรต้องส่งข้าราชการบรรจุใหม่มาเรียนรู้บทเรียนชีวิตจริงจากเขา

ตาย่าน ไม่แน่ใจว่า จอยจะเข้าใจในสิ่งที่เขาทำมั้ย จอยจะมองเห็นสิ่งที่เขาศรัทธามั้ย

และจอยจะยอมมาเป็นแฟนชาวนารึเปล่า ?

ครั้งสุดท้ายที่ตาย่านโทร.ไปหา จอยบอกว่ากำลังจะไปออกภาคสนามที่อีกจังหวัดหนึ่ง

" คึดฮอดตาย่านหลายเด๊ .. "

ตาย่าน อยากจะบอกจอยว่า ...........

..

สำเนียงภาษาอีสานของจอยอ่ะนะ เว้าไทยซ้าก่ะคื่อกั๊นแหละ .. นี่ก้อด่าย ...

..

" เจ็บย้อนรอ อ้ายต้องทำใจ ... จนน้ำตาซึม

พออ้ายสิลืม เจ้ากลับหวนมาต่อ

เทียวมาเว้าหยอก ... คึดฮอด ฮู้บ่

ตั๋วให่คึดต่อ จั๊กหน่อยก็หลอยลาไกล ...

แต่นี่แหละเน๊อะ คนบ่จริงจัง ... หลอกให้ความหวัง แล้ววางง่าย ๆ

เจ้าจบ อ้ายเจ็บ ย่อนลืมบ่ได่

ถ้าบ่จริงใจ ... ตั๋วให่คึดฮอดเฮ็ดหยัง ............ " ...

...

..

..

.

.

[ ภาพเฟดเอ๊าท์ จนถึงแบล็คดร๊อป , ตัวหนังสือวิ่งขึ้น ]

รายนามนักแสดง :

.

ตาย่าน : ตาย่าน

จอย : อาจารียา บุษบาแด็นส์เซอร์

ผู้ใหญ่มี่ : ไอ้มัมมี่ แบร่ แบร่

หัวหน้าเกษตรอำเภอ : underground

ลูกน้องเกษตรอำเภอ : คนคุณภาพ , หนับหนุน , แฟนหลุดโลก

...

บทภาพยนต์ : จ่าโจ

ตัดต่อ-บันทึกเสียง : From hell

เสื้อผ้า-แต่งหน้า : อีโรมรันพันตู กระเทยพิษณุโลก

ธุรกิจกองถ่าย : เบน , วา , สังฆังที่ขาหนีบ

..

กำกับการแสดง : จ่าโจ

อำนวยการสร้าง : ทีมบี เอ็นเตอร์เทนเมนต์ คอมปานี ลิมิเต็ด ...

(c) 1998-2020 Lhudlok. All rights reserved.

...