M-e-e P-e-d

...

กูยกตีนขึ้นดมเป็นครั้งที่ 34 ของวัน

แม่ง .. กลิ่นยังติดอยู่เลย กูเดินเข้าห้องน้ำเป็นครั้งที่ 35

ตักน้ำราดลงไปที่ส้นตีน ความรู้สึกเย็นเยียบที่ส้นตีน ไม่ได้ลดความเร่าร้อนในใจ

กูหยิบสบู่ก้อนสีเขียว ๆ ถูแม่งกับฝ่ามือเปียกน้ำจนฟองฟอด

กูสับมือถูกันแรงขึ้นอีก ... แรงขึ้นอีก

สบู่แตกฟองฟอดเหมือน # ถูกขัดไม่มีผิด

กูยกตีนขึ้น โป๊ะสองฝ่ามือลงไป ถูไถฟองลงไปทั่วฝ่าตีน

..

ส้นตีน หลังตีน ใต้ฝ่าตีน ซอกนิ้วตีน ...

..

ไอ้แค่ขี้หมา ทำไมมันเหม็นติดตีนได้ขนาดนี้ นี่กูฟอกแม่งจนตีนกูซีด

นิ้วตีนเหยี่ยวแล้วเหี่ยวอีก ...

ขี้ที่ไหนก็ไม่ขี้ เสือกมาขี้หน้าบ้านกู ตรงหน้าประตูเด๊ะ ...

กำลังเดินงัวเงียลงมาจากบ้าน กะว่าจะเดินไปเชยชมกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของ

นางสาวลั่นทมต้นสวย ...

สัมผัสอ่อนนุ่มใต้ฝ่าตีนบอกให้กูรู้ว่า กูเหยียบแม่งเข้าอย่างจัง

ถ้าเป็นตอนที่กูอยู่ในป่า ขากูคงขาดไปแล้ว

แต่ไอ้หมาไม่มีสกุลรุนชาติเอ๊ยยย พ่อแม่มึงไม่สั่งสอนรึไงวะ ว่าการกระทำ

เหมือนไพร่ชั้นต่ำ จัญฑาลชั้นเตี้ยเยี่ยงนี้ มันสร้างความน่าสะอิดสะเอียน

กับมวลมนุษย์ชาติขนาดไหน

สวรรค์ยามเช้าแสนสวยของกูแม่งต้องพังยับลงไปต่อหน้า ด้วยสิ่งที่ถูกขับดัน

ออกมาจากรูตูดของสัตว์ชั้นต่ำอย่างมึงเนี่ยนะ

..

กูซอยมือเปื้อนสบู่ใส่ซอกตีนกูถี่ยิบ ฟองทะลักทะลาย

ไหลลงไปกองที่พื้นห้องน้ำ

กูวางส้นตีนลง ก่อนจะหันไปหยิบขัน ตักน้ำจะมาล้างตีน

" วืดดด ...... พลั๊กกกกก "

กูหงายท้อง หัวโขกประตูห้องน้ำ ... ขันในมือกระเด็นไปทาง

ตูดกูเปียก เสื้อกูเปียก ...... หัวกู เจ็บ

เพราะมึง .. มึงตัวเดียว ไอ้หน้าหมา ไอ้สัตว์แดกขี้

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

กูเดินปรี่เข้าหาแม่ง

เมื่อวานมึงก็คงมาขี้ตรงนี้สินะ รอยเดิมของมึงไง .. ขี้ของมึงเคยกองตรงนี้ใช่มั้ย

มันเงยหน้ามามองกูอย่างหวาดระแวง กูยังเดินตรงเข้าไป ...

มือซ้าย กระดิกหมูปิ้งไม้เล็ก ๆ ..

มาสิ กูอยากรู้เหมือนกัน ว่าสัญชาติญาณระวังภัยของมึง กับความอาฆาตของกู

ใครจะเร็วกว่ากัน

กลิ่นหมูปิ้งโชยไป เนื้อหมูเต่ง ๆ ดูมัน ๆ ...

มันเริ่มกระดิกหาง เมื่อกูห่างจากแม่งประมาณ 3 ก้าว

กูหยุดเดิน ..........

มือยังกระดิกไม้เสียบหมูปิ้งไม่หยุด สายตากูจับจ้องอยู่ที่หลังหัวแม่ง ที่ข้างใน

บรรจุสมองที่ออกคำสั่งให้มันไปขี้ใส่หน้าบ้านกู

มันขยับเข้ามา ... ขยับเข้ามา

2 ก้าว ... 1 ก้าว ..............

กูก้มลงวางหมูปิ้งในมือลง ในระยะ 1 ฟุตห่างจากตัวกู

ทันทีที่กูเงยตัวขึ้น แม่งพุ่งตัวปราดเข้าหาหมูปิ้งไม้นั้น

เป็นจังหวะเดียวกับที่กูยกไม้หน้าสามยาว 2 ฟุตครึ่งที่กูเอามือขวาถือไว้ขึ้นเหนือหัว

ปลายไม้แปหน้าสาม กูฝังตะปู 4 หุนไว้ 35 ตัว ... ตามจำนวนครั้งที่กูเข้าห้องน้ำไปฟอกสบู่ล้างส้นตีน

เสียงไม้หน้าสามแหวกอากาศดังวืดด ..

ปลายหัวตะปูที่กูเอาคีมตัด แล่นเข้าเฉาะที่หลังกบาลแม่ง

" เอ๊งงงงง ............... "

ไอ้สัตว์กะหมา ร้องลากเสียงยาว ทรุดลงไปกองกับพื้น ขาแม่งตะเกียกตะกายไขว่คว้าอากาศสั่นระริก

ตะปูที่ติดปลายไม้หน้าสาม ฝันเข้าไปจมมิด มันพยายามลากร่างตะเกียกตะกายหนี

กูเหยียบตีนเข้าที่หลังแม่ง ก่อนจะงัดปลายไม้หน้าสามสวนทางแนวตะปู

" เอ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง ............ "

เศษกระโหลกหมา ปนสมองหมา ปริแยกตามแรงกระชากของตะปู

ปากแม่งยังส่งเสียงร้องโหยหวนแสบแก้วหู

กูสับไม้หน้าสามที่เปื้อนเลือดแม่งลงอีกหน คราวนี้แม่งเงียบสนิท

ตะปูปลายไม้หน้าสาม จมเข้าไปที่ปากที่ก้มลงแดกหมูปิ้งไม้นั้นของกู

แม่งเอ๊ยยยย ...

ใจเสาะฉิบหาย โดนไป 2 ที ตายห่าซะแระ

กูอุตส่าห์ตอกตะปูตั้ง ครึ่งชั่วโมง ... ยังไม่หายสนุกเลย

.....

....

...

..

.

.

.