M-e-e P-e-d

สาวน้อยวัยไม่ถึง ๒๐  ผู้นี้  เธอเรียนมัธยมปลายในโรงเรียนที่ดังที่สุดของภาคใต้  และโปรแกรมศิลป์ฝรั่งเศส!

ผมชอบบทต้นๆของงานชิ้นนี้มาก

เทียน - เล่นอยู่กับไฟ นิ่ง - นวลตา สวย แต่น่ากลัว


- ไฟ - อุ่น แต่ร้อน อันตราย และน่ากลัว

เธอพูดถึงสิ่งสองสิ่งที่คู่กันแต่ต่างกัน  แล้วเธอก็เล่นกับความคู่ที่แตกต่างนี้ได้สวย  แต่คิดว่าถ้ามันจะจบตั้งแต่บทนี้


- เทียน - เล่นอยู่กับไฟ นิ่ง - นวลตา สวย แต่น่ากลัว


- ไฟ - อุ่น แต่ร้อน อันตราย และน่ากลัว


- กลัว - อ่อนแอ แต่ทำเป็น " กล้า " ลบปมด้อย ด้วยการเสี่ยง

• เดินเข้าไปหาไฟ - เพียงอยากไล่ความหนาว อุ่น... ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ ลมพัดมาวูบหนึ่ง เปลวนิ่งโชติช่วงท่วมหัว ร้อน... ลนจนหาทางออกไม่ได้
  
  
  แล้วข้ามไปยังบทจบ---
  
  
  
• จุดเทียน - น้ำตาเทียนร้อน แต่ชอบเอามือไปแตะ กลัวบ้าง แต่สนุก !! ตอบไม่ได้หรอก - - ว่าคุ้มมั้ยกับการแสบร้อนที่ผิว !?!
  
  
  โดยใช้ภาษาที่ขัดเกลากว่านี้  อย่างน้อยให้เหมือนช่วงแรกของงาน  จะสมบูรณ์มากกว่า

ขบใหม่ใช้ได้  แม้จะแปร่งๆเรื่องภาษาอยู่นิดนึง  อย่าลืมเรื่องภาษาเขียน    ที่ไม่ควรเอาภาษาพูดมาใช้  โดยเฉพาะกับกลอนทั้งเปล่าและไม่เปล่า

//บทนี้มันมาด้วยอารมณ์ดิบ เขียนดิบๆ เอาเดี๋ยวนั้น - - ในคาบคณิต
คนอ่านบางคนเลยค้อนมา ว่า..อย่าล้อเล่นกับวิชาคณิตศาสตร์ !!


5555555    วิชาคณิตศาสตร์อันแข็งทื่อและกระด้าง  มันไม่อนุญาตให้ใครมีอารมณ์ละเอียดแต่อย่างใด!


// แล้วเคยเอามือไปแตะน้ำตาเทียนกันบ้างรึป่าว ?


อือม...  เคยเห็นแต่คนโดนน้ำตาเทียนหยดใส่นะ  คิกๆ

ไปหาเพลงของ ทูน  ทองใจ  มาฟังเลย  น้ำตาเทียน    จะรู้ว่าความเจ็บในความร้อนนั้นมันละเมียดละมุนเพียงไร!

พี่หมี่เจ้าคะ....

• เทียน - เล่นอยู่กับไฟ นิ่ง - นวลตา สวย แต่น่ากลัว

  • เดินเข้าไปหาไฟ - เพียงอยากไล่ความหนาว อุ่น... ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ ลมพัดมาวูบหนึ่ง เปลวนิ่งโชติช่วงท่วมหัว ร้อน... ลนจนหาทางออกไม่ได้

..อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ ขอถามไรหน่อยดิ พี่ยังคิดว่า "เทียน" ที่ว่า  เป็น candle
แล้ว "ไฟ" เป็น fire  รึป่าวคะ?

ไม่นะ    มันเป็นสัญญลักษณ์  อันนี้เข้าใจแต่ต้นแล้วล่ะ


//  เหล่ไอ้เชที่มาเรียกว่าลุงอย่างเคืองๆ