M-e-e P-e-d

คราวนี้เป็นคิวของดีเจ  เอ้อ-  โฆษกคนยาก    ตอนผมเด็กๆราวๆ 10 กว่าขวบต้นๆ  ชอบที่จะนอนอ่าน พลนิกรกิมหงวน  สามเกลอของ ป. อินทรปาลิต  ที่อุตส่าห์เดินไปยืมมาจากห้องสมุดประชาชน  ตอนนั้นมันรู้สึกว่าห้องสมุดไกลเหลือเกิน จากตาดกิมหยงไปหน้าโรงพัก  เพราะเมืองมันยังเล็กอยู่มาก  เดินไปกับเพื่อนอีกคนชื่อ สาคร    อ่าน สามเกลอแล้วเกือบทุกเล่มทุกตอน  จำกิริยาต่างๆของตัวละครได้หมด  โดยเฉพาะอาการ ทำคอย่นหลับตาปี๋  ของเจ้าคุณปัจจนึกฯ  เวลาที่แกโดนล้อเรื่องหัวล้านของแก  เราก็จำท่านั้นเอามาใช้เวลาที่เราโดนล้อหรือโกรธๆ

อ่านสามเกลอพร้อมๆกับโค้กขวดหนึ่ง ฮานามิ ห่อหนึ่ง  ฮานามิเข้าถึงแล้วครับปีนั้น  และมีวิทยุทรานซิสเตอร์ลำโพงเดียวอยู่บนหัวนอนระเบียงบ้าน  ที่ประตูเปิดรับลมจากทิศตะวันออก  หอมกลิ่นป่ายางจากเทือกเขาคอหงส์ไรไร

ไม่มีใครรู้จักดีเจหรอก  เขารู้จักแต่ โฆษก    และจดหมายมากมายที่โฆษกอ่านนั้น  ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องราวความรัก  จากกลุ่มชมรมสมาคมนักฟังลูกทุ่ง  เพลงไหนที่ชอบ  เมื่อได้ยินโฆษกประกาศว่าจะเปิด  ผมจะปิดสามเกลอไว้ก่อน  เอาหูแนบวิทยุ  และจดจำเนื้อร้องทุกวรรคทุกท่อนให้ได้มากที่สุด  สมัยนั้นคลาสเส็ทยังไม่มีขาย!  จำได้เท่าไหร่ก็จะจดเอาไว้ด้วยลายมือหวัดๆ  แล้วมานั่งแกะลายมือตัวเองทีหลัง  ท่อนไหนจดไม่ทัน  หรือลืม ก็จะใช้วิธีเดาเอาเอง (ฮา)  แต่วิธีเดานี่แหละ  ที่เชื่อว่ามันเป็นวิธีการฝึกเขียนกลอนของผมอย่างดีเลยล่ะ

พื้นฐานการเขียนของผม  แท้แล้วมาจากเพลงลูกทุ่ง  ฟังเยอะ  จด - เดาเยอะ  และหลายครั้งที่เจอเนื้อเพลงแปลกๆไม่เคยฟัง  ก็จะลองใส่ทำนองเอาเอง  (แน่นอน  ที่มันไม่เป็นเพลงเลย  ด้วยผมร้องเพลงไม่เป็น)


รักจางที่บางปะกง  ปีนั้นผมอยู่ ป.๔  ครูให้น.ร.ออกไปร้องเพลงหน้าห้องคนละเพลง  ผมเลือกเพลง  งัวหาย  ของ  เศรษฐา  ศิระฉายา    และจบอบ่างทุลักทุเลที่สุด

เพื่อนคนหนึ่งร้อง  รักจางที่บางปะกง    และผมเพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรกก็ตอนนั้น

โชคดีที่มีเพลงลูกทุ่งนะครับ ผมก็ฟังได้อย่างเดียวกันนี้ ขอโทษเถอะ ถ้าฟังสตริงเดี๋ยวนี้..... ชวนอายแตกตก จริงๆ

<เฟดเดอร์ไมค์ถูกยกขึ้นที่ระดับ 8 >

ครับ ก็หวังว่าเพลงเพราะจะช่วยเป็นสื่อให้คนที่ท่านมอบกลอนให้ได้ประทับใจอีกทางหนึ่ง ทางรายการรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้เป็นสื่อกลาง กลอนที่ท่านส่งมาจะถูกทยอยมาอ่านออกอากาศกันอย่างสม่ำเสมอ

ทางรายการต้องขออภัยเพื่อนนักฟังที่โทรเข้ามาขอเพลงจากทางรายการเป็นอย่างยิ่งที่เราไม่สามารถจัดเพลงให้ท่านได้ แนะนำให้ท่านส่งร้อยกรองเพราะๆมาแลกสู่กันฟัง และระหว่างที่ผมอ่านออกอากาศ ทางรายการก็จะคัดเลือกเพลงเพราะๆ มอบให้กับท่านครับ

<เสียงคลี่กระดาษอีกครั้ง ผู้ฟังรู้ว่า ลำนำบทต่อไปกำลังจะเริ่มต้น>

ลำนำบทต่อไป เป็นลำนำมาจากผู้ที่ใช้ชื่อว่า หนุ่มอาภัพรัก


สายลมเย็นโชยมาคราหัวค่ำ ใจคนช้ำยิ่งระกำช้ำหม่นหมอง ฉันมีค่าเพียงแค่เธอชายตามอง ดั่งละอองไร้ค่าราคาใด

เปรียบเธอดังนางฟ้าค่าสูงยิ่ง คือยอดหญิงที่ชายต่างใฝ่ฝัน ฉันค่าเพียงดอกหญ้าอย่าหมายมั่น เหมือนกระต่ายหมายจันทร์ อย่างเดียวดาย

ทางรายการขอมอบเพลงนี้ให้ครับ ฝากเพลงถึงเธอ ขอให้มีความสุขกับการรับฟังเพลงครับ

ฝากเพลงนี้มากับสายลมผ่าน จากใจที่แตกแหลกลาญ และฟุ้งซ่านด้วยคิดถึงเธอ น้ำคำทำนองดังนกการ้องเพ้อเจ้อ แต่ก็ห่วงเธอเสมอ ไม่เคยลืมเธอสักแม้นาที

เกิดมาโชคดีชะตาบุญหนัก เธอจึงมากมีคนรัก กรรมแสนหนักตกที่ฉันนี่ ฉันมันคนเลวเลวเสียไม่มีชิ้นดี ก็ขออยู่ไปอย่างนี้ประสามีประสาเคยมา

**บุญ ฉันมีแค่เป็นสะพาน ให้เธอข้ามพ้นสายธาร สู่แดนสุขขีชีวา บัดนี้ ถึงวันที่เธอรอมา ฉันจึงมีแต่น้ำตา รินหลั่งมาอวยพรให้

แหละคงนับวันเธอจะเหินห่าง ฉันเองก็มืดหมดทาง สิ้นทุกอย่างเลิกคิดฝันใฝ่ เห็นเธอไปดีก็ขอให้ดีเรื่อยไป สักนิดเคยห่วงฉันไหม อย่างน้อยถามใครฉันตายหรือยัง

(งานเพลง ทวีพงษ์ มณีนิล ขับร้อง ธานินทร์ อินทรเทพ)

<-- เบรกโฆษณา  ช่างคุมเครื่องเปิดโฆษณาจาก MD โดยเลือกจาก Track ใน MD ที่ใช้สำหรับรายการ --> <--  ช่างคุมเครื่อง ลดเฟดเดอร์จากช่องสัญญาณ MD Player , เพิ่มเฟดเดอร์เพื่อให้ดนตรีคลอเคล้าการอ่านกลอน บรรเลงเบาๆ -->


ทางรายการต้องขอขอบคุณ คุณหมี่เป็ดที่ได้ให้พื้นที่ในการจัดรายการ และยังร่วมให้ข้อมูลเกี่ยวกับศิลปินนักเพลงให้กับทางรายการด้วย และที่จะลืมไม่ได้ คือ น้องๆที่มาช่วยคัดแยกจดหมายเพื่อนำมาออกอากาศในรายการ ลำนำรักก่อนนิทรา นอกจากนี้น้องๆยังช่วยค้นหาแผ่นเสียง เทปสำหรับเพลงที่ถูกเลือกมาออกอากาศด้วย ขอบคุณอีกครั้งครับ

<-- เว้นวรรคจังหวะ เงียบ เพื่อให้ผู้ฟังได้ผ่อนคลาย รอที่จะฟังประโยคต่อไปจากโฆษก รายการนี้ ใส่ความเงียบ มาด้วย -->

ความรักนั้นมีคุณค่า มีชีวิตชีวา มีความหมาย แต่ก็คงปฎิเสธไม่ได้ว่ารักร้าว หรือแตกสลายนั้นทำร้ายหัวใจคน ถึงกับมีคำกล่าวว่า ถ้าคิดจะรักก็จงเตรียมพร้อมสำหรับความเสียใจ ขอเสียงเพลงจากรายการเป็นดังเพื่อนคลายเหงา ความทุกข์เศร้าของผู้ฟัง  และมีความสุขจากการร่วมรับฟังพร้อมกัน

<-- เสี่ยงคลี่กระดาษจดหมายอีกครั้ง -->

ลำนำบทต่อไป จากผู้ที่ใช้ชื่อว่า ละมัยศรี    ลายมือสวยมากเลยครับ เป็นระเบียบเรียบร้อย อ่านแล้วสบายตา


สวนทางกันวันก่อนเธอซ่อนหน้า หลบสายตาทำแชเชือนเหมือนไม่เห็น เธอเคยบอกว่ารักฉันทุกเช้าเย็น วันนี้เธอกลับไม่เป็นเหมือนเช่นเดิม

หน้าฉันเปลี่ยนไปหรือไรสงสัยนัก ใยเธอจึงไม่ทักสักคำหนอ หรือว่ามีใครคนใหม่ไว้เคลียคลอ รักที่ก่อกับฉันไว้จึงหมางเมิน <-- ช่างคุมเครื่อง เปิดให้มิกเซอร์รับสัญญาณจากแผ่นเสียง ที่หัวเข็มวางในร่องเพลงพร้อมเล่น -->

นี่หรือคนซื่อที่ฉันแสนรัก คนดีที่เคยรู้จัก คนรักที่เคยบูชา กลับมาแปรเปลี่ยนไปได้หลายหน้า โธ่เอ๋ยโอ้อนิจา ดังคําเขาว่าดั่งธารน้ำไหล

หน้าฉันก็ยังคงใช่หน้าเดิม ไม่มีส่วนใดไหนเพิ่ม แต่งเติมให้เป็นหน้าใหม่ แต่เธอกลับจําหน้าฉันไม่ได้ สบตาแกล้งทําเฉยไป เหมือนมองเสาไฟอยู่ริมทางเดิน

บุญของเธอที่มีที่ไป ทําฉันให้หลงไว้ใจ จึงช้ำจนยับและเยิน เหลือทนมองความห่างเหิน ช้ำใจกับการหมางเมิน เยื่อใยเหมือนไม่เคยมี

กราบหมอนสวดมนต์ก่อนนอนทุกครา อย่าให้หลับฝันเห็นหน้า คนหัวใจสิ้นปราณี ให้ฉันฝันว่านอนกอดผียังดี แต่อย่าให้สักแม้นาที ฝันเห็นหน้าดีใจผีอย่างเธอ (เพลง คนหน้าเดิม แต่งโดย  ทวีพงศ์ มณีนิล ร้องโดย  รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส)