M-e-e P-e-d

29 ส.ค 48

บนรถทัวร์มุ่งหน้าสู่กรุงเทพฯ  ผมถือถุงคันเบ็ด และกระเป๋าเดินทางใบขนาดกลางๆ เดินหาที่นั่งแถวกลางๆ วันธรรมดา Free Seat นั่งตรงไหนก็ได้ที่ว่าง!

ผมเล็งได้ที่นั่งใกล้ๆหญิงสาวผู้น่ารักคนหนึ่ง .. (ไม่ได้งั้นงี้นะ บังเอิญผมว่ามันน่าจะดีสุดแล้วที่นั่งตรงนี้) ระเกะระกะด้วยคันเบ็ดวางพาดบนที่นั่งก่อน และหาที่วางกระเป๋าบนชั้น ... เธอเอื้อมมือมาช่วยถือคันเบ็ดให้ ..  มีน้ำใจดีนะ ปกติคนบาปอย่างผมนี่หาคนช่วยถือยาก .. ตอนรับคันเบ็ดคืน อดเหลือบดูสีหน้าและใบหน้าเธอไม่ได้.. น่ารักจริงๆด้วยแฮะ

ทีวีกำลังฉายหนังฝรั่ง พระเอกคือ คีนู รีฟ เรื่องอะไรไม่รู้ มีถอดรหัสระเบิด และบู้สะบั้นหั่นแหลก ผมไม่ค่อยสนใจดูเท่าไร บังเอิญว่า รื้อหนังสือเก่าที่บ้านได้ "คืนรัก" ของ รงค์ วงษ์สรรค์ ติดมือมา อยากอ่านอีกสักรอบ

---

<มือถือในกระเป๋ากางเกงสั่นหลังจากนั่งไปได้สักพัก>

เพื่อนผมที่ให้ยืมหนังสือ "เจ้าหญิง" มาเมื่อวันศุกร์นั่นเอง ถามว่าอ่านจบหรือยัง เขาจะเอาคืนแล้วแม้ไม่ครบกำหนดส่ง เพราะดันเป็นหนังสือรางวัลซีไรต์ มีคนต่อคิวเยอะ ...

"ได้ เดี๋ยวกลับถึงกรุงเทพฯแล้วแวะให้นะ" ผมบอก "เอาเล่มอื่นไปอ่านมั้ย" เพื่อนถาม "เอาหนังสือเกี่ยวกับ Mozart Effect น่ะ มีมั้ย" ผมต้องการหนังสือนี้จริงๆ อีกอย่าง ถ้าสาวที่นั่งข้างๆ ผม เธอเป็นครูโรงเรียนอนุบาล หรือเป็นพยาบาล หรือเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย .. ได้ยินผมมั่ง จะได้รู้ว่าผมก็ไม่ใช่คนตกปลาธรรมดาๆนะ แต่มีภูมิกะเขาเหมือนกัน

"อะไรนะ สะกดยังงัย" เพื่อนถามทางโทรศัพท์ "M o z a r t -- โมสาร์ต น่ะ ไม่รู้จักหรืองัย" ผมถามย้ำ.. เธอคนข้างๆจะสนใจมั้ยหนอว่าผมรู้จักโมสาร์ต นะ

"Mozart Effect ไม่มี มีแต่ โมสาร์ต ดอน จิโอวานนี่" เสียงเพื่อนตอบกลับมา หลังจากคีย์หาข้อมูลพักใหญ่

"เฮ้ย ไม่เอา อันนั้นเป็นโอเปร่า" .. แน่ะ ผมทำแกล้งรู้ว่าเป็นโอเปร่าซะด้วย ที่จริงไม่อยากพูดต่อ ไม่เอา โอเปร่า ดูแล้วปวดหัว อ่านแล้วมึนงง ไม่เข้าใจ ขืนพูดออกไป เดี๋ยวเสียฟอร์มแย่

---

หนังฝรั่งจบแล้ว ซีดีแผ่นใหม่ถูกเปลี่ยน ก่อนหน้าจอจะเขียนว่า "บันทึกการแสดงสด โปงลางสะออน" ที่แรกผมไม่ค่อยสนใจ เพราะคิดว่าเ็ป็นแนวเดียวกับ คณะเสียงอีสาน -นกน้อย อุไรพร ซึ่งเพื่อนชาวอีสานของผมนั้นชอบอกชอบใจนักหนา แต่ผมนั้นภาษาอีสานไม่แข็งแรง หลายๆมุขดูไม่เข้าใจเลยไม่ค่อยได้ดู

และแล้ว พ่อหมวกแดง หลังจากด้นเพลงสตริงจบไปหนึ่งเพลง ทำนองว่าจีบสาวบนเวที--เรื่องเล่า แบบละครเพลง (ผมจำชื่อเพลงไม่ได้) หมอร้องเพลง ไมค์ ภิรมย์พร เฉยเลย เสี่ยงรักเจ้าแบบเดาใจฟ้า ไม่รู้ว่าเทวดา จะเห็นดีด้วยหรือไม่ ผู้ชายปอน ปอน นอนห้องเช่า รักเจ้าด้วยใจ  แทบไม่เห็นความเป็นไปได้ แต่ใจก็ดันทุรัง

ผมยิ้มกว้างกับมุขนี้ของ โปงลางสะออน .. เริ่มสนุก ในวิดีโอ..ฝ่ายหญิงเอาเพลงของ ต่าย อรทัย มาร้อง ดูแล้วมันเนียน มันได้อารมณ์ มันสนุกไปหมด ..

เอ้อ ผมอยากจะบอกว่า มันมีความแตกต่างกันในเรื่องศิลปะและสุนทรียรส ในมุมหนึ่ง อาจจะมีตำราแบบซีเรียสเลยบอกว่า ศิลปะคืออะไร การฟังดนตรี คลาสสิค ต้องอย่างไร ดนตรีคลาสสิคนั้นให้สุนทรีย์อย่างไร.. แต่ในนาทีตรงนี้ ผมว่า นี่แหละ ความสุขของชีวิต ดูโปงลางสะออน แล้วมีความรู้สึกสนุก ชอบ ศิลปะของดนตรีอีสาน  แดนซ์ เพลงลูกทุ่ง เพลงสตริง ตลก อะไรทั้งหลายที่เขาขนมาประเคนให้คนฟัง.. ผมว่าถ้ามือไม่ถึงจริงก็ทำได้ยาก โดยเฉพาะการประยุกต์เอาวงโปงลางมาเล่นเป็นดนตรีหลัก


ผมยังสนุก ยังหัวเราะกับอีกหลายมุขของโปงลางสะออน.....นี่ถ้ามี DVD ขาย สงสัยต้องหาซื้อไว้ดู

นาที ขออนุญาตผมกับสาวคนข้างๆ หัวเราะพร้อมๆกันกับโปงลางสะออนก่อนครับ.. ไม่อยากจะบอกว่า.. เราหัวเราะด้วยเรื่องเดียวกันแล้วนะครับ ..