M-e-e P-e-d

14 ก.ย 48

ผมกำลังรื้อเทปที่เคยสะสมออกมาขายเป็นของมือสอง
ถึงเวลาต้องลาไกล ให้คิดถึงบ้าง จากไปตามทาง ที่เราต้องไป
งานเลี้ยงมีวันเลิกลา จากกันเป็นธรรมดา คิดถึงธรรมดา อย่าอาวรณ์อ่อนใจดีกว่า


เพลงสุดท้ายในหน้า B ของอัลบั้ม ดนตรีที่มีวิญญาณ เล็ก คาราบาว ให้โหยหา  จังหวะหนึ่งอาจจะเป็นเสมือนบทเพลงที่ผมบอกลากับเทปเหล่านั้น ลาแล้ว ร็อคแอนด์โรลและกีตาร์ฮีโร่ และเครื่องเล่นเทป อีกด้านหนึ่ง ก็น่าจะเป็นเพลงที่อาจจะเหมาะกับสถานการณ์ที่ GMM เข้าซื้อหุ้นของมติชน ..  หลายฝ่ายออกมาให้ข่าวว่า บางที ลุงช้าง อาจจะโบกมือลา .. ผมไม่เชื่อเช่นนั้นหรอก และก็ไม่ค่อยเชื่อข่าว อย่างไรก็ตาม ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นได้ทั้งนั้นบนโลกกลมๆใบนี้ ลุงช้างปากตะไกรตรงไปตรงมาผู้ซึ่งฝากคมกรรไกรไว้เสมอใน ของดีมีอยู่ นั้นเทิดและทูลพุทธะ อันไตรลักษณ์คือกฎโลก

อา .. สองกุมารสยาม  ?? ฉายานี้มิใช่ใคร ขรรค์ชัย และ สุจิตต์ วงษ์เทศ ฉายาอันมีที่มาอันยาวไกล ผมเคยอ่านประวัติของทั้งสองท่านและนึกชื่นชม แม้ไม่ได้มีตำแหน่งทางการเมืองอย่างใด แต่ว่าก็ได้ทำหน้าที่ขับเคลื่อนสังคมได้ในระดับหนึ่ง .. สุจิตต์ วงษ์เทศ เป็นคนที่ทำให้ผมหันมาอ่านประวัติศาสตร์ไทยอย่างสนใจ(ในบางครั้ง ) ทั้งๆที่สมัยเรียนผมไม่ชอบวิชาประวัติศาสตร์ เพราะว่ามันดูดีเกินไป หรือมันจะเป็นการโกหกคำโตก็ไม่รู้  ผมเป็นคนเห่ยๆ เอาการเหมือนกัน อะไรที่ผมไม่เชื่อผมก็ไม่อยากเรียน .. ทำให้ผมคิดไปถึงกับว่า.. โอ อดีตอันสวยหรูเช่นนั้น .. ถ้าเอามาเชื่อมกับปัจจุบันแล้ว.. มันให้ภาพที่น่าสมเพชเวทนาเหลือเกิน --- อืมม ผมอาจจะเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายเกินไปนะครับ

สุจิตต์เคยบอกว่า คนไทยไม่ได้มาจากอัลไต และอักษรไทยก็ไม่ได้ประดิษฐ์โดยใครคนใดหรอก แต่เป็นการยืมมาจากหลายที่ มาดัดแปลง สุจิตต์นี่แหละที่บอกว่า ไม่มีนางนพมาศ ไม่มีการลอยประทีปสมัยสุโขทัย .. ผับผ่าสิ แต่ผมก็ไม่ได้หันไปอ่านหนังสือเรียนประวัติศาสตร์ปัจจุบัน เคยแอบคิดห่ามๆ .. ถ้าเขาเอาข้อมูลของสุจิตต์ไปปรับเป็นตำราเรียน คงสนุกพิลึก.. .. สมัยหนึ่ง ทั้งสุจิตต์ ขรรค์ชัย และ เสถียร เคยถูกไล่ออกจากสยามรัฐ และพวกเขาก็มาทำมติชน  ถึงวันนี้เกือบสี่ปี ..

หุ้นของมติชนอันเป็นของมหาชน อาจจะเปลี่ยนแปลงมือ เปลี่ยนเจ้าของได้ ด้วยเงื่อนไขทางธุรกิจ แต่ผมไม่เชื่อว่า เงินซื้อคน (บางจำพวก) ได้ หรืออำนาจทำอะไรกับคน(บางจำพวก)ได้ โดยเฉพาะถ้าคนสองคนนั้น เป็น สองกุมารสยาม

เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป ... โปรดอย่ารอคอยแต่จงติดตามด้วยความระทึกพลัน.. (เอ๊ะ คุณเรืองชัยมักลงท้ายบท บก. เขาว่าอย่างไรนะ??)