M-e-e P-e-d

.

เรากำลังถูกแขวนไว้บนเส้นด้าย ของระบอบการศึกษา ที่ผูกปลายข้างหนึ่งไว้กันระบบ Child Center ( ที่ลอกลียนต่างประเทศมา ) ส่วนปลายอีกข้างนั้น -- ยังมองไม่เห็น..

หลายคนเชื่อว่า The destination สุดลูกหูลูกตานั้นชื่อ " อนาคต " ขณะหลายคนเรียกมันว่า " ใบปริญญา " และอีกไม่น้อยที่ขนานนามมันว่า " อาชีพ "

...


เราใช้สองมือ  สองเท้าไต่ตามกันมา อาศัย หนึ่งสมอง และ หลายล้านกำลังใจ ( สมอง สั่งการให้คุณเกาะเชือกไว้ แต่ กำลังใจ จะทำให้ข้อมือคุณมีแรง )


จับด้ายไว้ให้มั่น  แล้วตั้งสติดี ๆ สหายเอ๋ย ... พายุ Admission กำลังจะมา น้ำตาจะตกเป็นหย่อม ๆ ...

แกว่งแล้วแกว่งเล่า.. เหมือนจงใจจะสลัดน้ำหนักบางส่วนทิ้ง

ด้ายเส้นเดียวกัน
หากแต่เปราะบางไม่เท่ากัน ตรงนี้ -- ตรงนั้น  ต่างกันแค่รอบเกลียวที่ถูกฟั่น





ไต่ไป.. สหายรัก ไต่ไปให้เหมือนมด


ฉันได้แต่หวังว่าจะมีน้ำตาลจำนวนมากพอรอพวกเราอยู่ตรงสุดทาง..

ฉันได้แต่หวัง.. ว่ามีน้ำตาลมากพอรอมดน้อยอยู่ตรงสุดทาง

. .