Topic List
ขอหนุนตักนางจนสางอรุโณทัยยอมแล้วสิ้นใจเส้นทรวงแด่ปวงเทวาทั่วถิ่นพนาตามหาหมดทางเจ้าทิ้งสัญญาหรือนาง...พี่อ้างว้างอารมณ์นางไม้แม่เอยใยเฉยให้ช้ำวิญญานวลน้องไม่มาพี่มาไม่เจอนวลนางหรือเจ้าเขาไพรบังไว้ซ่อนชม.............ยอมสิ้นลมบวงทรวงจอมไพร
ผมเป็นคนที่นอนหลังตีสี่ ไม่ได้เป็นผลสืบเนื่องจากฟุตบอลโลก แต่เป็นมานานแล้ว ช่วงเวลาตั้งแต่ตี 1 เป็นต้นไปจนถึงรุ่งเช้า เชียงใหม่ตีนดอยสุเทพเงียบกริบ เหมาะแก่งานที่ใช้สมาธิและกาแฟ มีเสียงตุ๊กแกเท่านั้นที่ยิ่งดึกยิ่งร้องดัง แต่ไม่ใช่ปัญหา มันร้องนานๆ ครั้งจนช่วงฟุตบอลโลกที่มีถ่ายทอดสดถึงตีสี่นี่แหละ
ไม่เลย...มันไม่เหมือนเดิมจากที่เคยมีเธอในวันวานมาวันนี้...ไม่มีเธออยู่ไหนเธออยู่ไหนอยู่แห่งหนใดอยู่กับใครฤาว่า...เธอไปแล้วไปแล้วไปจากฉันแล้วไม่กลับมารอรอเธอรออยู่รอการกลับมาของคนที่ทิ้งกัน
ป้ายเหลืองหัวลูกศรรูปทรงงูเลื้อยนับหลายร้อยป้าย นั่นคือสัญลักษณ์ของเส้นทางบนภูเขาก่อนเข้าสู่ตัวอำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน กลิ่นอาเจียนในถุงพลาสติกยังตรลบอบอวล ร่างกายรู้สึกเปรี้ยวแสบในลำคอกับกระเพาะ ทุกอย่างเริ่มจะดีขึ้นเมื่อรถวิ่งลงจากภูเขาสู่ทางราบ ด้านซ้ายมือเปลี่ยนภาพเป็นนาขั้นบันได ไร่กระเทียม
www.kratookfilm.com/funny/flash/supermanreturns/
เผื่อได้เป็นช่างภาพประจำหนังสือพิมพ์สักแห่งเนาะ
เจอคนที่ดีพบที่ที่รักพาราใส่ลิ้นชักให้หมอกเหมยทิวเขาห่อห้อมถนอมใจสดใสวะวาว อะคร้าวทุกเพลาทุกราตรีทิวาฟ้าประดับเดือนดาวแม้หนาวร้อนออนซอนขะหนาดขึ้นหาพระธาตุน้อมนบเพื่อพบกับพระเจ้าสองต่างน้าวใจมนุษย์สุวิมุตติเดียวกันในโลกแห่งสันติ...สุข
คือ..ปรางต้องทำรายงานวิชาแนะแนว เรื่องอาชีพอิสระแล้วปรางก้อเล็งเห็นแล้วนะว่า พ่อค้าหมี่เป็ด เป็นงานที่มันน่าสนใจดีแล้วอีกอย่างนึงนอกจากจะเป็นคนขายหมี่แล้ว..พี่หมี่ก้อเป็นนักเขียนด้วยก้อจะไปสัมภาษณ์พี่ที่ร้าน แต่ว่า..ไม่ว่างไปเลย ปรางเรียนพิเศษทุกวันถ้าปรางถามพี่ที่นี่ได้มั้ยคะ แล้วพี่ก้อก
ฟ้าลุ่ม อิระวดี คืนนี้มีแต่ดาวแจ่มแสงแวว.. เด่นสกาว สว่างไสวเสียงคลื่น เร้าฤดี คืนนี้ข้าเปลี่ยวใจเหน็บหนาว ทรวงใน.. เหตุไฉนข้าเศร้าวิญญาข้ามาทำศึก ลำเค็ญเหนื่อยแสนยากเย็น ไม่เว้นว่างเปล่าเพื่อศักดิ์ชาวตองอู ถึงจะตาย จะอยู่ ขอเชิดชูมังตราไป.. รบอยู่แห่ง
ที่สู้ร่ำเพลงเศร้าโปรดเจ้าฟังเฮือกเสียงที่ฝากสั่งเพลงหลังสุดที่สู้ร่ำเพลงลาก้มหน้างุดกอดเข่านั่คู้คุด...ตาผุดน้ำคลอเพียงเสียงเอื้อนสะเทือนอกเมื่อแดดฟาตะวันตกได้วกต่ำเพ่งพรายแสงสุดท้ายสลายลำจึงสู้ร่ำเพลงเศร้าวอนเจ้าฟังฝากลมสายแรกของค่ำนี้ไปเยี่ยมเยือนทุกที่ทุกความหลังที่ที่ใจเราอยู่-ใจเจ้
..ความเป็นไปได้ ของความเป็นคน จากสายตาของคนอื่น คงจะห่างไกลจากความเป็นจริงทุรกรรมทางกายมันมากเกินกว่าจะอธิบายจากหยาดน้ำตาและหยดน้ำเหงื่อ สิ่งมีชีวิตที่แถกไถไปกับพื้นคอนกรีตร้อนระอุ ดุจพื้นทะเลทรายอันเว้งว้างด้วยความหวัง และความปราถนามีชีวิตอันสุขสมบูรณ์ เหมือนคำพิพากษาที่จำเลยต้องก้มหน้ารับกรรม