M-e-e P-e-d

นกพิราบเถื่อนบินผ่านธาตุอากาศเหนือป่ายาง..น้ำตายางรินไหล น้ำตาใจทะลักล้นแว่วเสียงโหยไห้จากเด็กน้อย..พ่อจ๋า - - กลับบ้านเถอะโรงเรียนใกล้จะเปิดแล้วรองเท้าคู่เดิมยังพอใส่ได้แต่อุ้งมือว่างเปล่าของหนูจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับมือหยาบกร้านของพ่อใบยางสุดท้ายร่วงหล่นยเช่นกันกับพ่อที่ลื่นไถลไปพร้

ย้อนรอยทางเบื้องหน้า..เสียงวิญญาณดิบเถื่อนฟาดฟันแววตาอ่อนโยนแววตาอ่อนโยนที่คนบางคนไม่มีคนบางคนที่ไม่เคยรู้รสของการสูญเสียเพียงมื้อค่ำบางมื้อ..เทียบเท่าได้กับครั้งหนึ่งของการจากไปอาจโดยจริงแท้หรือไม่นั่นมิอาจรู้ได้?กันยายน 2548พิราบเถื่อนโฉบผ่านหลังคามุงจาก - - ฟากเก่าผุกร่อนตีเดาะ

ตุลาคม 2516เสียงสะอึกสะอื้นสะท้านขึ้นในความมืดได้ยินไหมนั่น?เด็กน้อยผู้ไม่เดียงสาต้องทนเฝ้ามองการเดินทางของกาลสมัยภายใต้ห้วงหาวแห่งความเจ็บร้าวที่มืดมิด..เจ้านกพิราบเอยข้ารอคอยการกลับมาของเจ้าอนิจจา เจ้าคงกลับมาช้าเกินไปโอ..ขบถยุคสมัยเชือดเฉือนก้อนเนื้อแห่งจิตใจไปเสียสิ้นศักดิ์ศรีและคว

จากคนไกลถึงคนไกลที่ใจห่าง ระยะทาง กับใจ,ใกล้กันหรือ บอกที

พระจันทร์รูปหัวใจ
ก่อตัวขึ้นกลางแววตา
ด้วยความรู้สึกแห่งความรัก

แย้ ดีใจจัง มีที่คุยใหม่แย้ว ไว้วันหน้าจะมาบ่นนะ เอาให้น้ำท่วมจอเลย

เป็นทาสเถื่อนซึ่งสำแดงจากความโสโครกเบื้องล่างทะลึ่งตัวขึ้นจากเศษสวะอันโสมมก่อตัวเป็นเงาทาทาบปุถุชนผู้รายรอบ..นั่นแว่วเสียงโหยไห้จากอัตตาแห่งตัวตนเพียงมรรควิถีแห่งความละโมบปรารถนาครอบครอบในสิ่งที่มิใช่ของตนทุกวิถีทางให้ได้มา..อาจรู้หรือไม่..ว่าได้มาแล้วจำต้องจากไปทะลึ่งพรวด..ท่ามกลางความ

26 ธันวาคม 2546มันสังเวยชีวิตเป็นอาหารเลอเลิศฉันและพ่อรับรู้ความนุ่มลิ้นเรือนกายของมัน ทาบเงา26 ธันวาคม 2547มันคงยึดความเป็นตัวตนจากพ่อไปแล้วฉันไม่สามารถยื้อได้ตัวตนของพ่อล่องลอย26 ธันวาคม 2548มันปล่อยเสียงหัวเราะให้กลายเป็นน้ำตาบนหน้าฉันฉันพยายามหยุดสะอื้นน้ำตาของฉัน 

เรื่อง กระบี่อยู่ที่ไหน?"กระบี่อยู่ที่ไหน?" คำถามเดียวกันนี้ระงมไปทั่วยุทธภพ หลังจากหลายปีที่ผ่านมาบรรดาจอมยุทธหลายสำนักต่างห้ำหั่นกันด้วยกระบวนท่าไม้ตายของสำนักตน เพื่อให้วิชาของสำนักตัวเองครองความยิ่งใหญ่เหนือยุทธภพ กระนั้น ไม่พบว่าท่าไม้ตายของสำนักไหนจะกำราบทุกสำนักลงได้อย่างราบคาบร่ำลือกันว่า

มีคลับที่อยู่แล้ว..http://club.yenta4.com/bookbyhandเข้าไปดูกันได้สำหรับชาวชมรมแล้วกัน สำหรับทุกคนก้อได้usename:: sketchypassword :: 123456ให้ทราบโดยทั่วกันเข้าไปโพสท์ไปเขียนเรื่องเขียนอะไรก้อได้ไม่ฮักไม่บอกนะเนี่ย