M-e-e P-e-d

เมื่อถึงเวลาต้นฝน สิ่งที่ปรากฎในตลาดคือ เห็ดถอบภาคอื่นมีไหม ไม่รู้เน้อ ไม่เคยสัมภาษณ์เพื่อนต่างเพศ เอ้ย! ต่างภาคเขาขายกันเป็นลิตร เมื่อออกใหม่ๆ ลิตรนึง 180 อยากกินมาก แต่ซื้อไม่ลง ต้องอดใจไว้อีกสักอาิทิตย์คราวนี้จะมีผลผลิตออกมามาก หมายถึงชาวบ้านไปเก็บออกมาขายเยอะข

..สุดยอด นะขอบอกมันสุดยอดทุกดอก ทุกลำใส่ทั้งเชิงชั้นยันย่ำ เข้าทำไวจะถอยฉากก็งามไส้ ทุกลีลาน้ำอดน้ำทน ยอดคนสู้มวยมีครูต่อยที ย่อมมีค่าเสียงโหวกเหวกยกนิ้ว พลิ้วราคาต่อรองว่าเดิมพัน แบ่งกันกินยกหนี่ง ผ่านก็งั้นงั้นยังไม่มันยังไม่แลก เหมือนแปลกกลิ่นยกที่สองผ่านลุ้น ค่อยคุ้นช

นี่เราเดินมาถึงไหน กันแล้วนี่เหลียวหลังแลแต่ละที ล้วนเลนหล่มหลายทางแยกผ่านตา ก็อาจมเราต้องงมทางไป ถึงไหนกันดูก่อน ท่านผู้เจริญทาง ที่ท่านนำเดิน สู่สวรรค์ฤานรกหมกไหม้ ประลัยกัลป์หลายคนตามไม่ทัน แรงอ่อนล้านี่เราเดินกันมาก็นานแล้วผ่านหนแนวเคยแสวง เกินแรงฝ่ากร้านลมแดดแต่

เฮ้ย เฮ้ย เอ็งเข้าใจไหมปรัชญาโลกละไม บรรลัยจักรปราชญ์กวีพลีคำ บ่งย้ำนักดอกไม้งาม ความรัก จักรวาลดวงดาวข้าเจิดแจ้ง ทุกแหล่งใจดวงตาข้าซุกนัยน์ โลกุตรสถานห้วงฝันข้าลิบลิบ อยู่นิพพานโลกข้าปั้นโดยสันดาน แลตัณหาเข้าใจไหมเล่าเอ็ง เข้าใจไหมศาสตร์และศิลป์ที่หัวใจ ปรารถนาโ

๏ สะบัดสลัดต้นกล้าอ่อนตะหวัดซัดตะกอน ปัดพ้นกระแทกทบกล้าถอน คงรากตอกมัดจัดลำต้นรวบร้อยเรียบเรียง๏ มือจับขยับกล้าถอดถอนยกสะบัดปัดตะกอน ดินหญ้าชุบน้ำชำระก่อน  

เห็นท่านนายกฯ ว่าไว้อย่างนั้น .....ไม่แน่ใจว่า การลงพื้นที่แบบช้างเหยียบนา พญ้าเหยียบเมือง จะได้ผลเป็นรูปธรรมสักกี่มากน้อยและคนดัง กวีซีไรท์อย่างพี่หมี่เป็ดของผมจะได้รับเชิญให้เข้าร่วมโรดแมพครั้งนี้รึเปล่า .....แต่ถ้าพี่หมี่ได้รับเชิญจริง ๆ ... ผมฝากคำถามถึงท่านนายกฯ สักข้อนะครับ"ก่อนที่จ

เจอข้อความนี้ในเน็ต เลยขอถือโอกาสบันทึกไว้ที่นี่เพื่อเตือนใจตัวเองและเห็นว่าน่าจะเข้ากับบรรยากาศการเมืองแบบไทยๆ ใครอ่านแล้วคิดยังไงก็เชิญตามสบายเด๊อครับ"People demand freedom of action or speech as a compensation for the freedom of thought which they seldom use."

สัตว์อาศัยอยู่ป่า ประสาสัตว์ด่านเถื่อนพงดงชัฎ สัตว์อาศัยป่าคอนกรีตคนอยู่ ก็อยู่ไปอาณาเขตของใคร ย่อมใครรู้ความต้องการของสัตว์ คือดงป่าใช่ถนนรถรา ที่แล่นสู่ใช่คอนเสิร์ตใช่เสียงเพลง ใช่คนดูนั่นมันความต้องการสู ไอ้ผู้คนสัตว์อยู่ป่าคนอยู่เมือง เรื่องชีวิตใช่ถูกผิดบังตา ไอ้หน้าข

น้ำตาหยดนั้นหยดน้ำตาหยดนั้น, ฉันจำได้ ฉันเป็นผู้ทำให้มันไหลหลั่งก่อนเขาเสหลบร่ำไปลำพังปล่อยฉันนั่ง อึ้งเงียบอยู่เยียบเย็น ในขณะ นาทีที่น้ำตาหยาดริมแก้มแต้มหน้า ฉันเผลอเห็นคล้ายสะเก็ดเศษเศร้าพุ่งเข้าเน้น ชำแหละใจ ให้ขึ้งเข็ญ อยู่เป็นนาน

เราและคุณ คุณเห็นไหมใครนอนเศร้าหน้าเงานั้นแม่น้ำอันเอื่อยไหลไม่สิ้นสุดปมแปลกแยกแปลกเหย้าเรายื้อยุดคนกับคนหล่นทรุดมุดหลุมพรางคุณเห็นไหมใครนอนซบดินกลบหน้าดอกไม้หว่านตระการตาโรยรอบร่างท้องถนนความเป็นอื่นดาษดื่นทางไม่ก้าวย่างต่างกันนั้นไม่มีคุณเห็นไหมใครนอนซมลมหวดโบยแม่น้ำโปรยไอเลือดแดงเดือด