Contents
....กลีบแดงร่วงหล่นร่องท้องถนน วีรชนพลีกายอย่างกล้าหาญ กระบอกปืนเจ้ายังมิครั่นครามเพื่อร้องถามทวงถึงประชาธิปไตย ....จากเพียงช่อผลิดอกเบ่งบานทั่ว มิหวาดก
ฉันไม่รู้จักเขา.....มองเห็นได้แค่ภาพเงาในกระจกรูปลักษณ์หยาบช้าสกปรกเรื้อรก..การกระทำระยำเลวฉันไม่รู้จักเขา.....แต่ได้ยินเรื่องเล่าแหลกเหลวหยาบช้าเร่าร้อนดังเพลิงรุมสุมเปลวในห้วงเหวความน่าชิงชังฉันไม่รู้จักเขา...แต่กระจกฉายเงาสามารถคาดหวังมีภาพลักษณ์..เฉยนิ่งจริงจังเป็น Young Generation
ประชาธิปไตยตายสิ้นลมปราณชีวินแตกดับอณูธาตุแยกย่อยยับใจชนม์คืนกลับสู่ภายในเรามีเพียงชุดนิสิตติดเข็มขัดกระบอกปืนเหวี่ยงซัด-ไม่อาจขืนสอดหัวใจประสานมือจับเรียงยืนเพรียกวิญญาณตื่นฟื้น-ฝืนความจริงเรียกร้อง..กู่ก้องตะโกนไปเถอะชายหญิงเอาของกูคืนมา! อย่าแย่งชิงอัญเชิญลงจากหิ้งแล้วทิ้งรอยพริ้วน
ฝากสายลม ลอยไป กระซิบรักฝากคำทัก รักมา กับหยาดฝนฝากตะวัน ส่องใจ ดวงกมลฝากเมฆบน แทนห่วง หวงอาลัยฝากดอกไม้ มวลบุปผา พาสดชื่นฝากระรื่น รวยริน กลิ่นไม้หอมฝากจันทรา งามเด่น เพื่อนพยอมฝากดาวล้อม เรียงราย ได้ชิดชมฝากหัวใจ นี้มา พร้อมความรักฝากใจภักดิ์ หนักแน่น มาสู่สมฝากคำนึง คิดถึง ในอาร
ถึง ท่านผู้แปลกหน้า1)ถึง ท่านผู้แปลกหน้า ยผู้ที่มาเยี่ยมเยือนผองเพื่อนใหม่ผู้เดินทางย่างก้าวมายาวไกลผู้มาพร้อมช่อดอกไม้แห่งไมตรีสวัสดีทักทาย ข้ากับท่านเชิญสำราญตามสบายให้เต็มที่เลี้ยงต้อนรับดื่มกินด้วยยินดีเหล้าสุราพอยังมีให้กลั้วคอดื่มเสียเถิดเหล้าสุราอาหารทิพย์
ร้านขายโปสการ์ด..หรือเพียงกระดาษเติมฝันประหนึ่งพื้นที่มหัศจรรย์เท่าฝ่ามือเรานั้น-ทั้งใจคนขายชายหนุ่มยิ้มแย้มเอาแสตมป์รักหน่อยดีไหมส่งผ่านไปรษณีย์-จีใดถึงคนไกลคอยรับกับมือเธอโปสการ์ด-ผมถ่ายเองเลยนะโฟกัสจะจะขณะเผลอหล่อนยิ้มหัวเราะ-พอเจอะเจอกดแชะ ! - ยิ้มเผลอ ผมเพ้อครวญพรุ่งนี้อีกครั้ง..
เสียงหรีดหริ่ง เรไร ระงมทั่วมืดสลัว ยามพลบค่ำ รำพันหาถึงโฉมงาม เนื้อนวล นงพงาฉะนี้หนา เจ้านั้น เป็นอย่างไรอยู่ชายแดน แสนยาก ลำบากยิ่งทุกทุกสิ่ง กำหนด กฏมากหลายล่วงราตรี มีเวลา พักผ่อนกายในหัวใจ เฝ้าคำนึง ถึงน้องนางเจ้ายังห่วง ยังรัก พี่หรือหนอขอเพียงรอ สักหน่อย อย่าหมองหมางพี่แสนรัก ปักใ
ปล - พี่น้องครับ มันเป็นเพลงนะครับ อันเนื่องมาจากเมื่อคืนผ้มมรอโทรศัพท์นาน รอจนไม่รอ แต่ก็ใจแข็งไม่โทร.ไปก่อนครับ ทำการบ้านไป รอเสียงโทรศัพท์ไป หลับไปเลย การบ้านไม่เสร็จ ป๊าดดด..อ้อ คิดว่ามันเป็นลูกทุ่งซอฟท์ๆนะครับ ไม่ก้อลูกทุ่งเพื่อชีวิต-กู นี่แหละคร๊าบบบบในค่ำคืนที่เหงาเศร้า เหว่ว้า ปวดร้
ดาวเดือน เกลื่อนฟ้า นภากาศดารดาษ ดารา งามสุกใสเรืองเรืองรุ่ง ร้อยเรียง รวมเรียงรายกระจ่างไป ทั่วพื้น พสุธาอยากจะถาม จันทรา บนฟากฟ้าใยตัวข้า อาภัพ แสนอับเฉาจันทร์เจ้าเอ๋ย มีเพื่อน เป็นหมู่ดาวไม่โศกเศร้า ดังข้า ไร้คู่ชมมีความรัก มิช้านัก กลับขื่นขมให้ระทม ตรมไหม้ ดังไฟผลาญจันทร์เจ้าเอ๋ย ตอ
ด้วยแรงหนุ่มสาวผู้ก้าวกล้าสืบบทรจนาอักษราศิลป์โลมโลกเศร้าโศกหม่นรอยมลทินเราจักรินกวีธารผ่านความรักจะปลอบปลุกทุกภายเพื่อคลายหม่นโอบสกลด้วยคำย้ำตระหนักกอดมรรคานี้ไว้ด้วยใจภักดิ์วาดกวีทายทักทั่วแดนดินด้วยจินตนาอย่าเลือนร้างเจตคติในทางอย่ารู้สิ้นธรรมารมณ์ไ