ป่วยการ
ป่วยการ
1.
เป็นความจริง -
สรรพสิ่งเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
ปรากฏการณ์ใดใดที่ได้เจอ
คือเธอพบเห็นจริงเช่นนั้น
จริงในชั่วขณะขณะหนึ่ง
ที่ซึ่งถึงเวลาก็แปรผัน
นิ่งเถิด - ร้องไห้ทำไมกัน ?
ป่วยการหวาดหวั่นหรือพรั่นกลัว
2.
เช่นแดดเดือนดุฤดูแล้ง
ที่แห้งซุยร่วนกันถ้วนทั่ว
เกรียมกลิ่นดินกรอบอยู่รอบตัว
สากคั่วดินนุ่มเป็นฝุ่นทราย
เช่นฟ้าเดือนดุฤดูฝน
คำรณแล้วเต้นขึ้นเป็นสาย
ลากเส้นขยิกขยักยักย้าย
ก่อนกลายเป็นน้ำฝนพรำมา
คือการเปลี่ยนแปลงอันนิรันดร์
แปรผันเลว - งาม ไปตามค่า
คือกระแสโหมเห่โดยเวลา
แรงกล้าเชี่ยวกราก ยากรั้น
และมันเป็นเช่นนั้นแล้ววันนี้
คนดี - อย่าขลาดอย่าหวาดหวั่น
ความขัดแย้งเร่งรุกยิ่งทุกวัน
เราเกลียดกันถึงขั้นฆ่ากันตาย
ที่รัก - จงเห็นความเป็นจริง
วันหนึ่งสรรพสิ่งจะสูญหาย
เราเพียงเสี้ยวเศษกว่าเม็ดทราย
ความหมายยิ่งใหญ่ย่อมไม่มี
นิ่งเถิดอย่าตกใจร้องไห้กลัว
โลกแยกขั้ว คนแบ่งข้าง เสื้อต่างสี
จะเป็นชั่วขณะเดียวแค่เดี๋ยวนี้
ตราบที่เรารู้จักจะรักกัน
เช่นลมหนาวพรายเมื่อปลายปี
สวยสีดอกไม้จะเฉิดฉัน
อดทนเถิด - ร้องไห้ทำไมกัน?
ป่วยการหวาดหวั่นหรือพรั่นพรึง
3.
เป็นความจริง -
สรรพสิ่งจะตื่นตัวอย่างทั่วถึง
การเปลี่ยนผ่านย่อมจะตกตะลึง
โกรธขึ้ง เกลียดชัง ก็เท่านั้น
ที่รัก - จงเห็นความเป็นไป
ยุคสมัยของเรา แสนสั้น
ที่เห็นความเป็นจริงทุกสิ่งอัน
แม้เราฝันโลกสวย - ก็ป่วยการ.
ตกรอบพานแว่นฟ้าปี 55 ครับ(ฮา)