M-e-e P-e-d

"อยู่อย่างยิ่งใหญ่"่๏ก่อกำเนิดจากเมล็ดอันนิ่มอ่อนแล้วทบซ้อนผลิใบเขียวใสสดแตกกิ่งกอต่อกิ่งก้านหยัดระชดจากบทการกำหนดของเวลาหยั่งรากลึกชอนไชใต้ดินลึกแผ่ผนึกทุกก้อนดินไว้แน่นหนาผลัดแพใบซ้อนสนิทขึ้นปิดฟ้าผ่อนไอแดดแผดจ้ามารำไรกว่าจะยืนเป็นต้นอย่างตอนนี้กว่าจะผลิเต็มที่เป็นไม้ใหญ่อย่าง ยสุขุ

อยากจะเขียนเรื่องโนรา-โนบรา อาจจะช้าสมัยไปนิดแต่คงจะไม่เป็นไรโนรา - เป็นมหรสพอย่างหนึ่งของชาวใต้ ซึ่งในสมัยรุ่นปู่ย่าตายาย หรือรุ่นพ่อแม่ผม คงเป็นที่ชื่นชอบกันมากพอๆกับหนังตะลุง สังเกตได้จากจำนวนศิลปินสูงอายุมีจำนวนมาก และเริ่มคลายความนิยมลงเมื่อเกิดการไหลบ่าของวัฒนธรรมจากตะวันตก ความจ

ตอนนั้น...ที่ผีเสื้อยังเด็กๆ จำได้อย่างแม่นยำ เวลาปิดเทอมผีเสื้อจะถูกส่งให้ไปอยู่กับคุณย่ามั่ง คุณยายมั่ง ตามแต่โอกาสและ ความสะดวกของพ่อแม่ ซึ่งเป็นความโชคดีที่ทำให้ผีเสื้อเติบโตขึ้นมากับวิถีชีวิต และความเชื่อแบบไทยแท้ๆทั้งคุณย่า และคุณยาย ต่างพาผีเสื้อไปทำบุญ 

อุบัติมาเป็นเหตุ...ผลักไสไปตามทางแห่งความมืดดำที่เรียกว่าความตาย......ขอใช้พื้นที่นี้แสดงคารวาลัยแด่เธอครูบีเราขาดคนดีไปอีกหนึ่ง.............................ด้วยรักสิริโสภณ

มืดมิดมวลหมอกคว้างรอบกายหมอกหม่นลอยเรียงราย เกลื่อนล้อมขาวปุยนุ่มนวลคล้ายม่านคลี่ไอกรุ่นละอองอ้อมปิดกั้นกักกันปล่อยฝันจิตใฝ่เคว้ง

... ไม่ใช่จากดวงตาไม่ใช่หน้าแสนสะสวยไม่ใช่ความร่ำรวยที่จะช่วยให้รักกัน... ไม่ใช่คำเรียงร้อยประดิษฐ์ถ้อยมาเสกสรรค์ไม่ใช่ของกำนัลไม่ใช่ฝันอันงดงาม... แต่เป็นใจสองดวงที่คอยท้วงคอยทวงถามรวมเป็นคำนิยามที่ให้ความหมายแก่ใจ... สองใจได้มาหยุดณ ตรงจุดความเข้าใจอย่าถามว่าเหตุใดหรือเพราะใครทำให้เ

ผมบังเอิญเสิร์ชหาเพลงลูกทุ่งและได้พบข้อความเรื่อง เพลงทุ่งรักและกิ่งฟ้า ของคุณชิดชบาและคุณหมี่เป็ดจึงสมัครสมาชิกแล้ว โพสต์เข้ามา เพราะผมชอบฟังเพลงเก่าๆมากๆ จึงอยากจะขอดาวน์โหลดเพลงดังกล่าวไปฟังบ้าง ไม่ทราบว่าจะมีความเห็นเป็นยังไงครับ

สมัยที่เรียนวิชากฎหมาย ตำราว่า ของที่เป็นสากล ไม่มีใครเป็นเจ้าของไม่สามารถซื้อขายได้ หากมีการทำสัญญา ให้ถือว่าสัญญาเป็นโมฆะเช่น ผมจะขายดวงอาทิตย์ให้คุณ ฉันจะขายดาวหางให้ แบบนี้ไม่ได้แต่ก็เคยเห็นข่าวชิ้นหนึ่ง มีการขายโฉนดที่ดินบนดวงจันทร์ผู้มีอันจะกินหรือเศรษฐีที่ไม่รู้จะเอาตังค์ไปท

"เป็นภาพความทรงจำของเด็กชายผู้เร่ร่อนอยู่ข้างบาทวิถี"เป็นภาพทรงจำ.......ในคืนค่ำธรรมดาอีกคืนหนึ่งภาพผู้คนเดินขวักไขว่กันอื้ออึงบนบาทวิถีที่ซึ่งหลากที่มาผู้หญิงคนนั้น ผู้ชายคนนี้ต่างไม่เคยยินดีด้วยแปลกหน้าเด็กชายคนนั้น เด็กชายธรรมดาเขาไม่เคยสบตากับผู้ใดชายแก่แก่ถือไม้เท้า....งกเงิ่นเดิน