Contents
ชี วิ ตที่ไม่มีทางเลือกไม่มีความหวังไม่มีแสงทอนำทางเธอเหนื่อยล้าเธออ่อนแรงเธอท้อแท้เธอย่ำเดินโดดเดี่ยวเพียงลำพังในความมืดสู่ปรโลกหนทางนั้นสั้นกว่าชีวิตที่เหลืออยู่ไม่มีเหตุผลที่จะประณามไม่มีตรรกะที่ต้องขบคิดไม่มีเวลาที่จะเทศนาในสิ่งที่เธอไม่เชื่อ1 มกราคม 4
ในปี ค.ศ. 1958 ผมเคยเขียนไว้ดังนี้:"มีเส้นแบ่งเพียงบางเบาระหว่างสิ่งที่จริงกับสิ่งที่ไม่จริงระหว่างสัจจะกับความเท็จสิ่ง ๆ หนึ่งไม่จำเป็นต้องจริงหรือเท็จมันอาจทั้งจริงและเท็จได้พร้อมกัน"ผมเชื่อว่า คำยืนยันข้างต้นยังใช้ได้และยังใช้กับการสำรวจความจริงผ่านศิลปะ&nb
บางทีภาพเขียน ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่หอศิลป์และ..งานเขียน .. งานวรรณกรรมก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ในร้านหนังสือ..ริมทางข้างฟุตบาทก็ทำให้ยิ้มและมีความสุขดื่มด่ำได้เหมือนกัน..ภาพเขียนและงานเขียนมันอยู่ที่ใจถ้าใจมองเห็นและยอมรับหอศิลป์ร้านหนังสือ...ก็ไม่จำเป็นเหมือนกันปล:: เรื่องนี้เกิดขึ้นก่อ
สวัสดีปีจอรอหน่อยนะจออะจะเป็นไปในเพ้อฝันแหมว่าจะว่าจะกะคืนวันไม่เท่าไรก็ผันวันเป็นปีจออะบอขอรับจับแล้วจดกำหนดแน่ไว้ให้ถ้วนถี่วันเดือนผ่านไปจะได้มีสักประเด็นเห็นดีมีสาระเตือนตนไว้หนอขอเตือนตนวิถีคนที่ดีมีสัจจะเตือนใจเอาไว้ไม่เลยละปีจอจักชนะถึงธงชัยเห่าหอนห่อนเรื้อเพื่อชี้ชัดไม่เอนเอียงเท
หมายเวลากระดิกหนึ่งขณะโลกก็แปรเปลี่ยนเป็นไปเรื่อยเรื่อยเราเองก็เช่นกันแก่ขึ้น(ลง)โตขึ้น(ไม่โตลง)ตามแรงเหวี่ยงของโลกกลีบดอกดอกไม้เขยื้อนสะเทือนถึงดวงดาวจริงๆ,...เสือ,...รถไฟน่าค้นหาแต่ไม่จำเป็นต่อชีวิตนัก,...ด๊ะ,...หนังสือเสร็จแล้วนั่นคือผลสำเร็จรางวัลได้รับแล้วจากความเอมใจ,...หม
หวัดดีปีใหม่ค่ะ..ลุงหมี่คะ..รอคอยเพลงกีตาร์ของลุงอยู่นะกะจะดันคุณด๊ะขึ้นเวที(ร้องเพลง)และเราจะเป็นกำลังใจให้..ค่ะ'จารย์โสภณคะ..วันนี้ลุ้นพี่ด๊ะแย่เลยอ่ะร้านถ่ายเอกสารปิดเกือบหมดแต่ไม่เป็นไร.. สู้แทนค่ะดีกับศัตรูแล้วยังคะและพิซซ่า??คงอร่อยนะคะพี่ด๊ะคะ..ส่งทันนะ..เป็นกำลังใจให้ขอให้โ
ถ้าเอ่ยถึงชื่อ " ชัยวุฒิ พุฒทอง " หรือพี่อุ๋ย หลาย ๆ คนที่อยู่ในแวดวงช่างภาพ และวงการสิ่งพิมพ์เป็นต้องร้องอ๋อ พี่อุ๋ยนอกจากจะเป็นช่างภาพอิสระฝีมือระดับต้น ๆ ของเมืองไทยแล้ว แกยังเป็นอาจารย์สอนวิชาการถ่ายภาพอยู่ที่ลาดกระบังด้วย ลูกศิษย์ลูกหาของแกจบออกมาสร้างชื่อในวงการถ่ายภาพบ้านเราก็หลายคน แต่สิ่
มีอะไรทำให้คนแถวนี้เคืองหน้าเคืองตาเคืองหูเคืองจมูก ฯลฯขออภัยทุกๆท่านด้วยคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
คำสารภาพของกามเทพข้าพเจ้ามีความปรารถนา นับจากที่ได้ค้นพบศรแห่งการลืมเลือน ชีวิตกามเทพของข้าพเจ้าก็พลันเปลี่ยนแปลง ข้าพเจ้าเองต้องยอมรับว่าเหนื่อยหนักกับหน้าที่และแสนสะอิดสะเอียนกับเรื่องราวความรักอันหวานซึ้งมากขึ้นทุกที ข้าพเจ้าปรารถนาให้ตัวเองกระทำสิ่งที่แตกต่างออกไป
หลังฝนรินสิ้นสายระบายร้อนพริบพรายแสงแดดอ่อนสะท้อนแสงผีเสื้อป่าถลาบินไม่สิ้นแรงระบายแต่งสวนสวรรค์บรรเจิดทรวงแดดบ่ายระบายฟ้าด้วยสีฟ้าแสงทองทาทาบถิ่นแผ่นดินสรวงหอมกลิ่นดิน ท้องนา บุปผาพวงชื่นในทรวงวันต้อนรับกลับบ้านนา//...แด่คนไกลเมื่อคืนบ้านวันวานคงหวามไหวในความทรงจำเก็บเกี่ยวชีวิตที่พอเพี