M-e-e P-e-d

คำนำสำนักพิมพ์ มนตรี  ศรียงค์  เป็นคนหนุ่มรุ่นใหม่ล่าสุดที่ต่อแถว-แหก แถวมาทางกาพย์กลอน    จะด้วยกาพย์กลอนเป็นพลังปัญญาทางสังคม    หรือกาพย์กลอนเป็นส่วนหนึ่งของวรรณคดี    และวรรณคดีเป็นส่วนหนึ่งของศิลปะ
หรือจะด้วยเหตุผลทางทฤษฎีใดก็ตาม    แต่กาพย์กลอน หรือสายธารกวีนิพนธ์ไทย  ได้ทำให้คนหนุ่มสาวหลายๆรุ่นมีวิถีทางในการเลือก  แล้วสำแดงออกถึงพลังความรู้สึกนึกคิด  ผ่านสู่สายตาสาธารณชน  ด้วยการเปล่งเสียงและเลือกเฟ้นถ้อยคำ    ที่มิเพียงจะร้อยเรียงเข้าด้วยกันเป็นรูปแบบ  เป็นฉันทลักษณวิทยาเท่านั้น  หากทว่าจักต้องสำแดงออกถึงเนื้อหาให้ปรากฏถึงชีวทัศน์-โลกทัศน์    ซึ่งกวีแต่ละคนย่อมมีอยู่ในเนื้องานของตน ส่วนจะมีมากหรือมีน้อยนั้นคงขึ้นอยู่กับ มุมมองจาก สายตาอันพึงเห็น  ประกอบด้วย ฝีมือประสบการณ์จากการฝึกฝนในเชิงกาพย์กลอน    อีกทั้งการยืนระยะเวลา    ก็เป็นเครื่องพิสูจน์วัดไปพร้อมๆกับการให้ค่าหรือเห็นค่าจากสายตาของผู้อ่าน แน่นอน  นั่นไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใครสักคนจะก้าวผ่าน
ระยะผ่าน    แล้วขึ้นไปยืนเด่นอยู่หัวแถว กวีหนุ่มรุ่นใหม่ในห้วงทศวรรษหลัง    มิใช่มีแต่  มนตรี
ศรียงค์  เพียงเท่านั้น    ยังมีใครต่อใครอีกหลายคนที่มีความเพียรพยายามในการสำแดงออกถึงชีวทัศน์และโลกทัศน์ของพวกเขา-ผ่านไปยังผู้อ่านตามหน้านิตยสาร บ้างบางคนก็ฟูมฟายอยู่กับสายลมแสงแดดนั่นแล้ว บ้างบางคนก็ก่นด่า-สบถพึมพำเอากับสังคมยุคสมัยของ เขาเอง บ้างบางคนก็น่าจะตายไปในทันทีที่เขาไม่แจ่มชัดว่าเขียน บทกวีไปทำไม    และเพื่ออะไร จะอย่างไรก็ตาม    จะด้วยเนื้อหาและรูปแบบใดก็ตาม พวกเขาล้วนเป็นคนหนุ่มอันควรชื่นชมและศรัทธา    ควรให้กำลังใจ    เพราะอย่างน้อยที่สุด    ก็น่าจะได้คำตอบร่วมกันว่า    นี่คือสายธารกวีนิพนธ์ไทย    นี่คือรากเหง้าทางกาพย์กลอนในยุคสมัยที่เศรษฐกิจไทยไม่เป็นไท ดอกฝัน:ฤดูฝนที่แสนธรรมดา    ของ    มนตรี  ศรียงค์ เป็นการคัดสรรจากบทกวีเป็นจำนวนมากชิ้นที่ผ่านการตีพิมพ์ตามหน้านิตยสาร    มากชิ้นเป็นพิเศษที่ อาทิตย์ข่าวพิเศษ ของ นายพรานผี      และเมื่อมีการรวมเป็นเล่มโดยแพรวสำนักพิมพ์    จึงขอฝากไว้ในสายตาของผู้อ่าน แพรวสำนักพิมพ์ เมษายน    ๒๕๔๑