M-e-e P-e-d

หมี่  ขอใช้พื้นที่หน่อยนะ  คือพี่อยากจะคุยกับคุณไอ้ปลงหน่อยน่ะ  แต่เนื่องจากไม่ได้เป็นสมาชิกบอร์ดไทยไรต์เตอร์และสมัครไม่เป็น(อ่านตัวอักษรไม่ตรงที่กำหนดซะที)  ไม่แน่ใจหรอกว่าคุณไอ้ปลงจะเข้ามาหรือไม่ ไงๆ ใครที่ผ่านทางมาถ้ารู้จักช่วยบอกด้วยละกัน.....

คุณไอ้ปลงครับ ติดใจคำว่า 'เสียดายใจกวี' ที่คุณรำพึงไว้ในบอร์ดจึงอยากจะพูดคุยด้วย อย่าเสียดายเลย  ผมคิดว่าใจกวีที่ว่าน่ะไม่มีอยู่จริงหรอก มันก็ละม้ายกับที่บอกว่าคำนับกวีน่ะแหละ  ไม่มีใครคำนับใครหรอก แต่หากเราเชื่อว่าใจกวีมีจริง  ผมก็อยากถามกลับว่ากรรมการที่เป็นกวีด้วยมีใจกวีเรอะเปล่า  ผมยืนยันได้ประการหนึ่ง(แม้จะไม่มีคนเชื่อ  อย่างน้อยผมก็ไม่ละอายในสิ่งที่ทำเพราะมั่นใจว่าได้ทำอย่างตรงไปตรงมาและโปร่งใส) ว่านี่ไม่ใช่กรณี 'ขี้แพ้ชวนตี' (มีเพื่อนกวีบางคนโทรเตือนว่าระวังจะโดนข้อหานี้  แต่ผมบอกว่าผมยืนยันตัวเอง) แต่เป็นเพราะเราเห็นและรู้สึกถึงเงื่อนปมบางอย่างที่เข้าใจว่าไม่ถูกต้อง เราจึงพยายามตั้งคำถาม หลายปีที่ผ่าน  มีเสียงด่าว่าทั้งทางหนังสือพิมพ์ ทั้งทางเน็ต  แต่หาคนรับผิดชอบการด่าไม่ได้  ไม่มีใครกล้าลุกขึ้นมาตั้งคำถามอย่างจริงจังเพราะกลัวจะเป็นขี้แพ้ชวนตีเหมือนคุณว่า  บางคนก็กลัวว่าจะผิดใจกัน  บางคนก็กลัวว่ากรรมการจะหมายหัวส่งผลถึงอนาคต  ต่างก็บ่นกันข้างนอกเวที ปีแล้วปีเล่า พวกผมโง่จนไม่รู้ว่าทำไปแล้วจะโดนข้อหาพวกนี้หรือ ทั้งกานติ  ทั้งวิสุทธิ์ ทั้งผมและเพื่อนพ้องอีกหลายๆ คนใช่ว่าจะไม่เคยตกรอบ  เราตกรอบกันมาคนละหลายๆ ครั้งแล้ว  แต่ทุกครั้งเรายินดีเพราะเราไม่พบเงื่อนงำคาใจ ในส่วนของกวี เราเชื่อว่าไม่ได้เป็นความผิดของกวี  ผมเข้ามาเล่นที่บ้านของหมี่เพราะหมี่เป็นน้องรักคนหนึ่ง  ส่วนตัวยินดีกับหมี่และลุ้นหวังให้หมี่ได้ครั้งนี้ ผมสนิทกับศิริวรและลุ้นให้ศิริวรได้ แต่ก็คิดว่าคนละส่วนกัน เราตกลงกันว่าจะเปิดเผยชื่อ(ที่มีตัวตนในโลกความจริง)เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ(เราไม่เชื่อหรอกว่าจะมีคนเห็นด้วยกับเราทุกคน  เราไม่รู้หรือว่าเราจะโดนอะไรจากบุคคลที่เห็นต่างจากเรา)  เราไม่ชอบแบบที่ด่าพล่ามทางเน็ตแต่ไม่กล้าปรากฏตัว  ได้แต่ใช้ชื่อแฝง แล้วแอบเร้นตามซอกมุม  เราไม่ชอบดักตีหัวเพื่อน ฉะนั้น  หากเราข้องใจ  สงสัย  และเรียกหาความถูกต้องยุติธรรมแล้วเราจะสูญเสียใจกวีไปอย่างคุณว่าเราก็ยอม(ผมว่าถ้ามีโอกาสก็อยากจะถกถึงประเด็นใจกวี-ใจกวีต้องยอมนิ่งในทุกกรณีหรือ)  เราจะถูกประณามว่าขี้แพ้ชวนตี องุ่นเปรี้ยวมะนาวหวาน เราก็ยอม ซึ่งทั้งหมด  กรรมการเองก็มีสิทธิที่จะตอบเรา  และถ้าจะเกลียดเราก็จะได้เกลียดถูกคน ผมมีประเด็นที่จะชี้แจงอีกเยอะ แต่สงวนสำหรับเขียนบทความสักชิ้น จึงขอแจงคุณแต่เพียงนี้

อ้อ...ผมชอบนามแฝงของคุณนะ  ไอ้ปลง  บอกให้รู้และเตือนสติถึงการสังวร  ชอบคำนิยามของคุณยิ่งกว่า 'ปลงซะก่อนที่จะปลดปลง' บอกให้เห็นถึงการสำรวมสติมั่น แต่.....ผมคิดว่า ปลง  ไม่ได้แปลว่า  ยอมแพ้ทุกอย่าง....ใช่ไหม?