M-e-e P-e-d

การมาเยือนของเพื่อนเธอ

๑).

สร้อยเพลงแผ่วเบานั้นเศร้าสร้อย

อิ่งอ้อยลอยมาช้าเชื่อง

ฟ้าเอยค่ำพลบจะกลบเรือง

แห่งดวงตะวันเขื่อง—ทุกเบื้องทิศ

สร้อยเพลงเพ้อพร่ำเป็นคำสร้อย

เรียงถ้อยร้อยสอดอยู่ออดอิด

อลังการความเศร้าอันร้าวพิษ

ฟังเถิดมิตร—เพลงโผยลมโชยมา

ดอกสร้อยเพลงเศร้าสีเทาทึม

มืดครึ้มขรึมคลุ้มปกคลุมหล้า

กลิ่นเพลงฉันดื่มด่ำด้วยน้ำตา

หอมหวานอยู่นานช้าหนอราตรี

๒).

เห็นไหม?—ความหนักหน่วงในดวงตา

โล้เร่ความเหว่ว้า—กะลาสี

เห่ความหมองหม่นทุกโทนคีย์

ขึงคลี่แพรบางขึ้นกางใบ

สุดแต่แรงลมจัดจะพัดเป่า

หนักเบาก็จะเลื่อนให้เคลื่อนไหว

พรึกฉายพรายทางไปข้างใด

ก็วัยไล่ทางไปข้างนั้น

ไหลเลื่อนเคลื่อนที่มิมีทิศ

ล่องชีวิตลอยเร่ทะเลฝัน

ฟังเพลงสร้อยถ้อยคำลมรำพัน

กรองวัยผ่านวันไปกลั่นกาล

คว้างเคว้งเคร่งคร่ำเรือลำน้อย

สร้อยดอกสร้อยแว่วหวิวยังพลิ้วผ่าน

ผ่านผิวพลิ้วพลันพลิกวันวาร

จนสร้อยบานดำเข้ม—จนเต็มฟ้า

วัยเยาว์ฉันสูญหายในพรายขื่น

บนยอดคลื่นแรงลมระงมกล้า

เป็นเด็กน้อยว้าเหว่ผู้เร่มา

ตามเดียงสากล้ากร้านจะดาลดล

แหละกำลังคลั่งบ้าเบื้องหน้าเธอ

ไห้ร่ำพร่ำเพ้อละเมอก่น

กระโดงเรือหักสลายเกินฟายค้น

อดีตแห่งตัวตน—อยู่หนใด?

๓).

โอบกอดฉันสักนิด—เถิดมิตรรัก

รูปลักษณ์น่าเกลียด—รังเกียจไหม?

เหนื่อยล้ามาจากฟ้าฟากไกล

ป่วยไข้หนาวเหน็บบาดเจ็บนัก

ตามหาวัยเยาว์ที่สูญหาย

คลับคล้ายความรู้สึกเคยรู้จัก

อาจทุ่งกว้างว้างเวิ้ง—อาจเพิงพัก

อาจรูปสลักเก่าแก่—มิแน่ใจ

เรือที่โล้ร่อนเร่ทะเลชีวิต

ฟังเถิดมิตร—เสียงสะอื้นที่ขื่นไข้

กระโดงเรือหักร้าวแล้วเสาใบ

ห่มไห้พ่ายพับอับปาง

เป็นเด็กหนุ่มนักฝันผู้ฝันร้าย

เป็นผู้ชายแสนเหงาทุกข์เศร้าสร้าง

ฉันยิ้มให้ชีวิตอย่างซีดจาง

หยัดร่างย่างย่ำสุดแต่กรรมชะตา

สบตาฉันสักนิดเถิดมิตรรัก

สบตาสักเพียงครู่แล้วดูหน้า

คนที่เพิ่งกลับหลังเดินทางมา

มันเกรียมกร้านด้านชา—โออาภัพ!

๔).

สร้อยเพลงแผ่วเบานั้นเศร้าสร้อย

อิ่งอ้อยลอยเลื่อนคืนเดือนดับ

ฟ้าเอยค่ำพลบ—พระลบลับ

นิ่งสดับเพลงสร้อยเคลื่อนคล้อยมา

ราตรีสีเศร้าโอบเงาดาว

แฉกเหลี่ยมเลี่ยมร้าวจนดาวพร่า

ฉันล่องโล้ร่อนเร่เหว่ว้า

แปลกหน้าต่อรากเหง้าแห่งเยาว์วัย

กะลาสีนักฝันผู้ว้าเหว่

โห่เห่เร่มาแต่ฟ้าไหน

ย่อมเหนื่อยล้ามาจากฟ้าฟากไกล

เจ็บไข้เหน็บหนาวแหละร้าวราน

ฟังเถิดมิตร—ชีวิตชนิดนี้

สร้อยราตรีโผยแผ่วได้แผ้วผ่าน

คลื่นโยนลำเรือแตกจนแหลกลาญ

นี่คือการมาเยือนของเพื่อนเธอ!!


ไรเตอร์แมกกาซีน ๒๕๓๙