เพื่อนร้าน ๑
เพื่อนร้าน ๑
๑).
๐ ทำของเตรียมขายหมี่แต่ตีห้า
รีบเร่งทำเวลาก่อนฟ้าสาง
แผ่วเสียงเพลงเบิกเช้ามาเบาบาง
จากบ้านร้างเรือนเคียงที่เรียงชิด
บ้านร้าง!?
บ้านที่ว่างร้างอยู่ประตูปิด
หลังอื่นอื่นรอบรอบล้วนออฟฟิศ
ฟ้าก็มิดมืดดำเกินทำการ
เสียงเพลงยังกังวานจากบ้านข้าง
ทำของพลางฟังเพลงจากข้างบ้าน
ตีห้าฟ้ามืดยังมืดนาน
ก้มดูไฟใส่ถ่าน-ทำงานไฟ
๒).
๐ เปิดร้านราวหกโมงฟ้าโล่งรอบ
ตรงตีนขอบฟ้าแดงดั่งแสงไต้
ลมเช้ากราววู่กรูไว
ชื่อไอหมอกหนาวหนอเช้านี้
เช็ดตู้กระจกแก้วให้แวววับ
ต้อนรับหลากลิ้นคนกินหมี่
เหลือบชำเลืองข้างบ้านในทันที
แอบที่มุมตู้-แอบดูไป
ไม่รกไม่ร้างเหมือนอย่างเก่า
ใครเป็นเจ้าของบ้านเปิดร้านใหม่?
แอบชำเลืองอีกครั้งอย่างตั้งใจ
เป็ดตัวใหญ่แขวนอยู่ในตู้โชว์
เป็นร้านข้าวหน้าเป็ดตู้เช็ดแวว
เปิดแล้วร้านค้าอันอ่าโอ่
เห็นเขาแอบชำเลืองมา-ตาโต
และเราโผสายตาเข้าหากัน
๓).
๐ สวัสดี
ทำเลนี้ดีเหมาะที่มั่น
ชาวออฟฟิศข้างข้างกินกลางวัน
จะร้านฉันร้านเธอเสมอไป
มีเพียงแต่ร้านเราเพียงเท่านั้น
เถอะขายของด้วยกันอย่าหวั่นไหว
ขอให้ความเป็นมิตรสนิทใจ
เราร้านใกล้เรือนเคียงซ้ำเรียงชิด
เราปรุงอาหารขายคนวายวุ่น
เขาครุ่นคิดเพียงธุรกิจ
มาดื่มกินวิญญาณนิรมิต
ที่ฉันและมิตรผลิตทำ
เพื่อเขาได้ดำรงคงชีพ
อันเร่งรีบบีบรัดกระหวัดกระหน่ำ
ก่อนนำกายโดยลากไปกรากกรำ
กับงานที่จำต้องทำงาน
๔).
๐ ทำของเตรียมขายหมี่แต่ตีห้า
นี่เวลาผ่านเคลื่อนแล้วเพื่อนบ้าน
มิตรภาพเบิกฤกษ์เช้าเบิกบาน
ฟ้าเริ่มสานแสงสางสว่างฟ้า
พรุ่งนี้ตีห้าเวลาเก่า
เพลงเบาเบานั้นคงจะทรงค่า
เถิดเธอเพลงบทหวานกังวานมา
พรุ่งนี้ตีห้าจะคลอเพลง
๒๕๓๙