M-e-e P-e-d

มีเพลงมาประกอบด้วยนะ

ไอเดียบรรเจิดจริงๆ ครับ ชอบตะเคียนโบราณกับรอยกวากนาคในดินมากเลยครับ

แต่แอบงงอยู่หนึ่งที่
พญานาคลงมหาสมุทรสีทันดร แล้วไปนอนในลาวาหลอมเหลวได้ไงอ่ะครับพี่หมี่ ..

....

เกิดในยุคที่ผู้คนไม่รู้จัก วิคเตอร์ ฮูโก

หา "เหยื่ออธรรม" มาอ่านสิครับคุณทราย


ส่วนพญานาคนั้น เชิญวิจารณืได้ตามสะดวกนะครับ เอาให้เต็มที่เลยครับ

ขอบคุณมกาๆ

แล้วจะไปหามาอ่านขอรับ พี่หมี่ :) ขอบคุณนะขอรับ

ประเด็นหลังของน้าดินนี่แหละที่อยากตอบมากกกกกกกก

และทำให้ผมคิดโครงการใหญ่ใช้เงินมหาศาล(ในความรู้สึกผม) แต่ไม่มีใครเอาด้วย 5555

ส่วนประเด็นเรื่องตะไคร่และปลาบึก ผมก็มีคำตอบอยู่

แต่คืนนี้ของดก่อนครับ ดึกมากแล้ว ผมต้องไปนอนก่อน เพราะประเด็นหลังต้องตอบอย่างระวังตัว


พรุ่งนี้ถ้าว่างก็จะมาตอบนะครับ ไม่ว่างพรุ่งนี้ก็มะรืน แหะๆ

แต่ตอบแน่ เพราะอยากพูดเรื่องนี้มานานมากกกกกกกกกกกกก

โอ้ พรุ่งนี้จะมาถ่างตาคอยท่านผู้อาวุโสทั้งสองแถลงไข  อิอิ

ส่วนพี่ทรายที่แสนดี พรุ่งนี้ถ้ามานั่งรอ อย่าลืมเอาอ้อยควั่น ลูกชิ้นปิ้ง เสื่อ หมอน มาเผื่อกันด้วยเน้อ งานนี้คงอีกยาว  อิอิ

กรณีพานแว่นฟ้านั้น ก่อนอื่นขอเรียนทุกท่านให้ทราบว่า ทุกรางวัลที่มีในประเทศนี้ ผมไม่เคยรังเกียจ และไม่ว่ากรรมการจะเป็นใครมาจากไหน ผมก็ยินดีทั้งสิ้น หากผมพร้ิอมจะส่งงานประกวดก็จะส่งครับ
พานแว่นฟ้าจัดเป็นรางวัลใหญ่หนึ่ง ด้วยเงื่อนไขชวนน้ำลายหก บทกวี,เรื่องสั้นชิ้นเดียวที่ 1 ได้ 50,000 บาท มันมากเหลือเกินสำหรับเราๆท่านๆ  แต่หลายปีที่ผ่านนี้ ผมสังเกตุเห็นความผิดปกติอะไรบางอย่าง ซึ่งก็ไม่ได้โทษกรรมการไม่ว่ารอบไหนทั้งสิ้นนะครับ

ความผิดปกติที่เห็นก็เช่นที่น้าดินเห็นนะแหละ ทุกปีงานที่เขียนเกี่ยวกับชายแดนใต้และเหลืองแดงจะต้องได้รางวัล ซึ่งมันก็เข้าข่ายอยู่ กรรมการจะใช้วิจารณญาณอย่างไรผมไม่ก้าวก่ายนะครับ เพียงแต่หลายชิ้นที่ได้รางวัลนั้น ผมอ่านแล้วรู้สึกว่าอ่านหนังสือพิมพ์ก็คงไม่ต่างกันเลย และข้อมูลจาก นสพ. นั้นหลายๆครั้งเราก็ควรจะต้องตรวจสอบให้ละเอียดอีกหลายชั้นก่อนจะย่อยมาผลิตงานส่งประกวด

โดยเฉพาะชายแดนใต้ที่มีคนตายทุกวัน หลายปีมานี้เยอะมากจนต้องใจหายและสังเวชไปกับเหตุการณ์ รัฐเองยังบอกไม่ได้เลยว่ากำลังรบอยู่กับใคร ไม่ว่าใครเป็นรัฐบาลนะครับ การเขียนเพื่อแสดงความเห็นใจสงสารเวทนาหรืออะไรก็ตามแต่ มองมุมกลับอีกที เรากำลังหากินกับความโชคร้ายของคนในพื้นที่นั้นอยู่หรือไม่? เพราะเวลาปกติช่วงหลังและก่อนกำหนดการประกวดพานแว่นฟ้า เราแทบจะหางานเกี่ยวกับชายแดนใต้ไม่ได้เอาเลย ครั้นพอถึงฤดูกาลวรรณกรรมการเมือง เรื่องราวเกี่ยวกับชายแดนใต้ก็ทะลักทลายออกมารอให้กรรมการอ่าน โดยผมคิดว่านักเขียนเหล่านั้นอาศัยข้อมูลจากสื่อต่างๆเป็นวัตถุดิบ และ "นั่งเทียน" เขียนกันไป กรณีพานแว่นฟ้านี้ ผมพูดถึงนักเขียนนะครับ ซึ่งรวมทั้งผมด้วยที่เคยมีงานชายแดนใต้ส่งประกวด

เพื่อขจัดปัญหาการไม่มีข้อมูลเชิงประจักษ์ ผมคิดโครงการใหญ่มา 1 โครงการ  เสนอไปยังกองทุนทั้งรัฐและเอกชนมา 2 ปีนี้ ซึ่งคำตอบคือความเงียบ บางแห่งติดต่อสอบถามความคืบหน้าเป็น 10 ครั้ง ก็ยังไม่สามารถตอบได้ว่าจะเอายังไง ให้หรือไม่ให้ ตอนนี้ก็คิดจะของบจาก ศอ.บต. ดู ซึ่งถ้าโครงการไม่ผ่านก็คงเลิกคิดแล้วล่ะครับ โครงการนี้ ทางสถานีวิทยุ มอ. หาดใหญ่ ยินดีที่จะถ่ายทอดเสียงสดๆไปยังสถานีเครือข่ายประมาณ 30-50 สถานีทั่วประเทศ ที่มีอยู่ในมหาวิทยาลัยต่างๆ และทาง Tpbs ก็ยินดีให้เวลา 1 ชั่วโมงในการนำเสนอ อาจจะโดยการถ่ายทอดสดหรือเป็นเทปก้แล้วแต่

โครงการจะมี 2 วัตถุประสงค์ 1เชิญนักเขียนมีชื่อที่สร้างงานต่อเนื่องและยาวนาน โดยเฉพาะรุ่นที่ผ่านการได้รางวัลใหญ่อย่างซีไรต์ เซเว่น พานแว่นฟ้า นายอิน และที่มีชื่อเป็นที่ยอมรับแล้วว่าเจ๋ง รวมทั้งนักวิชาการ,ดาราที่เป็นนักอ่านนักเขียนอย่าง ทราย เจริญปุระ ป๊อบ อารียา  ภาคละ 4 ท่าน มาคุยกันที่เกาะยอสงขลา ในหัวข้อ "ท่ามกลางสถานการณ์ชายแดนใต้ ; นักเขียนไทยสบายดีหรือ?"

2.เชิญเด้กมัธยมปลายจาก 5 จังหวัดชายแดนใต้ รวมประมาณ 50-60 คน มาร่วมกิจกรรม โดยให้เด็กเหล่านี้ถ่ายทอดเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่พวกเขาเห็น รับรู้มาด้วยตัวเอง เพื่อให้นักเขียน นักวิชาการ ได้รับฟัง

จากนั้นก็จะมีการจัดกอิจกรรมการเขียนให้เยาวชน เพื่อรวมเป็นเล่ม (โครงการนี้ 1 ปี 3 วาระ)  และให้นักเขียนภาคละ 1 ท่าน  ที่คัดแล้วว่าเขียนงานดีได้รับการยอมรับ เขียนเป็นนิยายมาคนละ 1 เรื่อง  เพื่อแจกจ่ายไปยังห้องสมุดต่างๆ และวางขายในร้านหนังสือในราคาถูกที่สุด อาจจะเล่มละ 5 บาท 10 บาท หรือราคาที่พอจะจ่ายให้แก่สายส่งได้

มันใช้เงินเยอะ  ก็เลย 2 ปีมานี้แหละครับที่ยังเป็นแค่ฝัน ใช้เงินเยอะเพราะผมตั้งใจให้ค่าตอบแทนวิทยากรเต็มเม็ดเต็มหน่วย ทีแรกตั้งใจจะให้คนละ 10,000 เพราะเป็นงานที่ผมจะรีดเค้นทัศนะ,ความสามารถ,มุมมองที่จะก่อประโยชน์ต่อการเขียนการอ่าน และที่สำคัญ คล้ายๆเวิร์คชอปปัญหาชายแดนใต้ แต่ต่อมาลดลงเหลือท่านละ 5,000 ก็ยังเยอะอยู่ดี แต่ต่ำกว่านี้ผมไม่ทราบว่าจะให้ได้ยังไง ค่าเดินทางต่างหาก ที่พักพร้อม อาหารมี

ผมเชื่อว่าจากโครงการนี้ อย่างน้อยจะทำให้นักเขียนผลิตงานส่งพานแว่นฟ้าได้มีคุณภาพยิ่งขึ้น

ปัญหาการได้รางวัลพานฯจากเรื่องชายแดนใต้นี่ ไม่ใช่ผมเห็นคนเดียว อย่างน้อยน้าดินก็เห็น อย่างที่กล่าว มองในมุมกลับ นักเขียนเหมือนกำลังปู้ยี่ปู้ยำความโชคร้ายของคนที่นั่นซ้ำเติมเข้าไป ผมยะังไม่ได้อ่านงานของ อภิชาติ จันทร์แดง ที่ได้ ที่ 1 ปีนี้ แต่ได้ยินมาว่าเขียนในสิ่งที่คล้ายๆกับที่ผมสงสัยบางอย่าง นั่นคือนักเขียน(และใครๆ)ไม่กล้าไปปัตตานี เพราะข่าวที่ออกมานั้นทำให้นักเขียน(และใครต่อใคร)กลัว ทั้งที่องคาพยพของความเป็นชายแดนใต้ มันมีอะไรงดงามซ่อนอยู่หลังข่าว นสพ. อีกเยอะ

และหากได้หาข้อมูลนอกจากสื่อที่เสพแล้ว บางทีอาจต้องนั่งทบทวนตัวเองอีกครั้ง ว่าเข้าใจอะไรผิดไปบ้างไหมกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ขอบคุณขะรับน้าหมี่ เพิ่งกลับถึงขนำเร่งเปิดดู  ยิ่งรับทราบก็ยิ่งหดหู่ใจ กลับมายังเบลอ ๆ ไม่อาจกล่าวมากความ  ก้อนหินถามทางที่น้อมวางไว้นั้นถูกตัดทอนออกเสียมาก เพราะหลายถ้อยความไม่สมควรกล่าวออกไป  ได้รับคำตอบเต็มปากเต็มคำด้วยโทนเสียงอีไมเนอร์ทุ้มนุ่มชวนฟัง ขอบคุณขะรับ..ขอบคุณ

ฝากเรียนสักนิด  หากโครงงานเริ่มดำเนินการ รบกวนพิจารณาเชิญคณะกรรมการร่วมรับฟังด้วยคงดีนะขะรับ อ้าว..ปาก...มุดมุ้งดีกว่าขะรับ

้น้าหมี่ขะรับ ไม่ทราบมติชนสุดฯ รับพิจารณางานทางอีเมล์ไหมขะรับ?