M-e-e P-e-d

กวีรีแลกซ์

แล้วถนนคนทุกข์ทุกทุกสาย

ก็มุ่งบ่ายเส้นทางสู่ร้านเหล้า

เมื่อร้อนแห่งช่วงวันได้บรรเทา

ราตรีหม่นคนเหงารวมเผ่าพันธุ์

มาเถิดเพื่อนคนทุกข์ทุกทุกคน

มาเสาะค้นนิยามแห่งความฝัน

โลกนี้หากแหลกร้างก็ช่างมัน

ด้วยปัญหาสารพันเกินจรรโลง

รินแล้วชนอีกแก้วเถอะกวี

รินถี่ชนบ่อย-เมาตายโหง

แหละดูนั่นจันทร์เคว้งลอยเตงโตง

มีกาพย์โคลงกลอนฉันท์ให้บันทึก

ให้กวีแต่ละท่านได้จารจด

มวลทั้งหมดที่งดงามของความรู้สึก

เช่นว่าจันทร์เจ้าเอ๋ยมิเคยนึก

ว่ายิ่งดึกก็ยิ่งนวลรัญจวนนัก (เสียงปรบมือกราว)

ปล่อยวางโลกสักครู่เถิดกวี

เราต่างมีวิญญาณอันหน่วงหนัก

ก่อนจะก้าวเข้าร้านมานั่งพัก

เรากับโลกแตกหักมานักแล้ว

นี่เป็นช่วงเวลาแห่งราตรี

ควรกวีหม่นหมองได้ผ่องแผ้ว

นอกร้านคนกล้าพอยังต่อแนว

เอ่อ-รินอีกสักแก้วเถอะกวี

นอกร้านคนกล้าพอยังต่อแนว

เรียงแถวเดินหน้าทำหน้าที่

หากว่าโลกทลายครืนในคืนนี้

จะป้ายสีเราได้อย่างไรกัน? (เฮ)

เอามาอีกหนึ่งกลม-เหล้าคนทุกข์

กูจะปลุกคืนนี้เป็นราตรีสวรรค์

โลกนี้จะแหลกร้างก็ช่างมัน

กูเผ่าพันธุ์วิเวก-ปัจเจกชน!

สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์