M-e-e P-e-d

**คืนช้ำอำพรางร้างจันทร์ฉายดาวกลายจำแลงแกล้งห่างเหินเมฆคล้อยลอยเคลื่อนเหมือนหมางเมินคงเหงาเกินเผชิญไหว .. ใช่ไหมฟ้า ... เย็นเยียบเงียบงันประหวั่นจิตชีวิตอาดูรสิ้นสูญค่าเนิ่นนานผ่านเลยเคยสัญญากาลเวลา ... กลับพราก ... เราจากกัน ... มืดฟ้ามัวใจในคืนอับจันทร์ลับดาวร่วงมิห่วงขวัญเ

๏ คารวะมายังพี่สมุทรสุดเมพขิงเพราะอยากรู้จริงจริงจึงมาถามรอเอ็นทรี่พี่แหมะมาหลายยามไม่ยักมีจึงมาตามเพื่อถามไถ่พี่โผล่มาทายทักคึกคักคล่องเข้าทำนองเจนเวทีปี่ไฉนจะดีดสีตีเป่าล้วนเข้าใจจะตีเข่าก็คงไม่คณามืออันคนไทยเราไปลามาก็ไหว้พอรู้จักกันไว้ได้นับถือแลกเชิงหัดหมัดมวยรวยระบือว่าเราคือชาต

สมุดนักเรียนเล่มนั้นสมุดนักเรียนเล่มนั้นเก่าคร่ำ ขอบเยินยุ่ย รอยยับตรงสันฉีกขาด ปกเหลืองซีดเต็มด้วยลายริ้วไม่ต่างชายชรากรำโลกผู้เก็บเรื่องราวหนหลังไว้ในร่องลึกยับย่นของผิวกาย หน้าปกถูกพลิกช้า ๆ มีหยดน้ำเผาะลงบนลายมือประจงเขียนด้วยดินสอ ส่วนบนเป็นอักษรตัวใหญ่คมชัดอ่านว่า..บันทึกดวงใจ

อยากรู้ความหมายมากครับ แหะๆ โปรดแต่ฟังไม่ออกก็เปล่าประโยชน์เนอะ

ขอบคุณที่ชีวิตมีคนหนึ่งเป็นที่พักพึ่งทางใจยามเผชิญปัญหาใดใดขอเพียงยังมีใครรับฟัง หากล้มไม่ต้องช่วยประคองแค่นั่งมองให้ความหวังช่วยส่งเสริมเติมพลังให้กล้าลุกนั่ง...และก้าวไป ขณะท่ามความสับสนขอใครสักหนึ่งคนเข้าใจให้ไหล่พักพิงอิงร้องไห้คอยอยู่ใกล้ใกล้ร่วมทาง ขอบคุณที่

ลมพลัดหอบฝนเดือนสิบฟายฟ้ามาไม่ขาดสาย โค้งลำคลองโคกบัวบกกลับมาแช่มชื่นรื่นร่า ไอร้อนอ้าวเมื่อหลายวันก่อนแผดเสียซังหญ้าแทบลุกลามไหม้พลอยถูกชะละหาย พืชไม้พันธุ์ไม้คล้ายจะหัวร่อล้อลมเริงอยู่ย้ายไหวด้วยได้ฝน เข็มฝนหล่นน้ำจักจัก พรายน้ำน้อยทอดวงซ้อนกันอยู่ไปมา ฝูงปลาก็คงพลอยเ

พี่มีเอกสารชุดหนึ่งที่ต้องการคนดีมีฝีมือมาช่วยแปล คนแปลนั้นพี่หาเอาจากไหนก็ได้ แต่ต้องการคนแปลที่หน้าตาดีรูปหล่ออย่างน้องป๋วยเท่านั้น จึงจะเหมาะสมกับเอกสารชุดนั้นของพี่แม้ว่าน้องป๋วยบอกแอดเอ็มพี่มานานวันแล้วก็ตามที แต่พี่ก็ยังไม่เห็นชื่อน้องป๋วยอยู่ในลิสต์ ดังนั้น รบกวนน้องป๋วยเมล์หาพี่หมี่ที่ me

๏ ชิงเปรตเป็นบุญเดือนสิบใครไวใครหยิบ ยิบแย่งแข่งกันตั้งท่า ตาคอยจ้องไม่เหลียวไม่มองจ้องตาเป็นมันคนกัน &n

จากนิยายพื้นบ้านชาวใต้

๏ ชิคาโก้ลมแรงและเริ่มหนาวผิวเนื้อสาวผุดผ่องเริ่มหมองสีมาอยู่ไกลคิดถึงพระอภัยมณีเมื่อไหร่หนอสอนเป่าปี่ให้ซึ้งทรวงจะจับปี่ขึ้นเป่าก็ไม่เป็นจึงร้องเล่นคำกลอนเป็นช่วงช่วงรอความรักแดนไกลมาไหวปวง-ดอกไม้ความห่วงหาและอาลัยจะแลซ้ายแลขวาเกี้ยวชายอื่นให้ลืมชื่นรักเก่าก็หวั่นไหวกลัวขึ้นชื่อวรรณทอ