M-e-e P-e-d

... สัมผัสตรงหัวใจว่าไหวสั่นร่ำร่ำวางวันพลันพบว่าเราอยู่ใกล้ใกล้ในสายตาร้อยเวลาผ่านล่วงเป็นห้วงเดียว ...... ห้วงเดิม .. ที่มีไว้ในประทับใจสดับศัพท์ฉายนัยเฉลียวสื่อสัมพันธ์เชื่อมสายมิคลายเกลียวกุมเกี่ยวเรี่ยวล้ำยากอำลวง ...... ฟังสิฟังดวงใจเสียงไหวแว่วเริ่มแล้วเพลงประสานขับขานท่วง

เนื่องในวาระ ปีใหม่ชาวจีนๆญๅๅ่ดข (กงสี่ฟาไฉ)ไธไบๅฆๆ (ว่านซื่อหยูอี้)่ดขๆบๅนฟ่ฟ (ไฉเหยียนกว่างจิ้น)ๅนดๅนดๆไฝ (เหนียนเหนียนโหย่วหยวี๋)้็ๆปกๅ (จินยวี้หม่านถัง)ๅคงๅๅคงๅฉ (ต้าจี๋ต้าลี่)ๅฅฝ่ฟๅนดๅนด (เห่ายวิ่นเหนียนเหนียน)ๅ

4 มกรา 47ไฟทักษิณประทุระอุทุกข์เมืองเคยสุขกลายเศร้ากี่สิบแสนน้ำตาขื่นไหลขับใจคับแค้นสู้กี่แผนก็พ่ายคล้ายหมดภูมิอยู่ก็ไหวไปก็หวั่นบ้านถึงวัดยางยังตัด-ตาตามกลัวต้ามตู้มดอกไม้ตูมแหลกตั้งแต่ยังตูมเลือดเปรอะปูมกี่ปีไร้ที่ปีนราศีพิจิก4 มกรา 55รำลึกเหตุการณ์ 4 มกราคม พ.ศ.2547 กลุ่มคนร้ายบุ

ทางใหม่...ในทางเดิม1-มิใยเวลาจะพาเคลื่อนผ่านวันผันเดือนเลื่อนลาหนีมิใยเวลามิช้าทีลากปีผ่านล่วงผ่านช่วงกาลย่อยเซลเร็วเร่งให้โรยร่วงย่ำดวงหน้ายับกับวัยผ่านผมแตกผลิออกดอกเลาลานเบ่งบานแอร่มแย้มสวนวัยเพียงเย้ยคืนวันที่ผันยั่วยิ้มหัวกับทางที่ย่างใหม่เก่าร้างทางเปลี่ยวมิเกี่ยวใครใดใดไม่เกี่ยวโ

เห็นกลอนด้นบนเฟสบุคสนุกจิตแล้วจึงคิดถึงพี่ยาดวงตาสนิมซีไรท์กวีหมี่เป็ดซ่าซุปน่าชิมเมื่อถึงถิ่นจะบินไปกราบไหว้เฮียว่าถึงหวดเพื่อนสนิทติดตัวผมเคยพาผมก้มกินหมี่มิปากเสียเห็นเจ้าร้านมือร้อนไวเหงื่อไหลเลียมิเสียชื่อมือหนึ่งในหาดใหญ่บุรีอันตัวข้า มาเรียนที่ ซานดีเอโก้เหมือนโก้หรู ดูสง่า จับราศี

เคยดูเรื่องแหวนทองเหลืองกันป่าวจ๊ะสมัยคุณนาถยาเป็นนางเอกสาวเจียงใหม่ถูกล่ามโซ่ไว้ไม่ให้ไปหาคนรักเธอเฉือนส้นเท้าตัวเองแล้วหนีออกจากบ้านไปตามหาคนรัก เธอเดินไปตามทางรถไฟจากเชียงใหม่ไปบางกอก เดินตามทางรถไฟ ไม่หลงแน่ไม่หลงทาง แต่หลงในความรัก...เห็นรางรถไฟทีไร นึกถึงเรื่องนี้ทุกทีเคยเ

ไม่พรื่อ

ไม่พรื่อ-

แม้น้ำฮือโถมถาเข้ามาท่วม

จากฝนจากเขื่อนไหลเคลื่อนรวม

เป็นมวลร่วมมหาอุทกภัย

มิดบ้านมิดหลังคามิดนาทุ่ง

เมืองกรุงหรือจะรอดพ้นไปได้

สุดสายปลายทางคืออ่าวไทย

จุดธูปพิธีกรรมนำกราบไหว้สำรวมใจในสงัดนิ่งสงบเปลวไฟหลอมเทียนลำอีกคำรบกาลบรรจบผ่านมิติเร้นลึก ...พ่อจ๋า ลูกร้อยมาลัยดอกมะลิขาวแรกผลิหอมล้ำด่ำรู้สึกประจงวางแทบเท้าดังใจนึกทุกโอกาสรำลึก คิดถึงนัก ...ธูปเป็นสื่อสัญญาณวิกาลนี้โมงยามดีเป็นใจให้ประจักษ์ใต้ร่มเงา รู้คุณ อุ่นไอรักกาลพร

..ล่องเรือร้องเพลงบรรเลงไปน้ำำขุ่นดำก็ไหลไม่หยุดหย่อนบรรยากาศราวกับได้พักร้อนตะลอนๆทัวร์ทั่วท้องถนนแปลกดีมีบ้านอยู่กลางน้ำใส่บู๊ธเดินย่ำทุกแห่งหนขึ้นรถทหารยิ้มหวานให้ผู้คนรวมมวลชนผู้ประสบอุทกภัยมีถุงยังชีพมาเผื่อแผ่บริจาคมาแต่ที่ไหนๆนี่แหละที่เรียกกันว่า "น้ำใจ"จากพี่น้องชาวไทยสุดที่ร

ฉันเห็นเขานั่งเยื้องอยู่เบื้องหน้าหยิบกระดาษปากกามาเกยตักไร้รอยยิ้มพริ้มมอบตอบทายทักทั้งรู้จักชายชรากว่าสองปี ... ... บนรถเมล์สายหนึ่งซึ่งต้นสายเหมือนปี กลายท่วงท่าใบหน้านี้มาดเรียบง่ายแบบลูกทุ่งมุ่งมั่นดีขีดเขียนมีสัญลักษณ์อักษรรอง ... ... ลุงโน๊ตนั่ง หลังชิดติดหน้าต่า