ได้รับทุนจากมูลนิธิสดศรี สฤษดิ์วงศ์ มาเมื่อกลางพฤศจิกายนปีปีก่อน เขียนเสร็จส่งไปเมื่อต้นเดือนธันวา บัดนี้หนังสือเสร็จเป็นรูปเล่มสวยงามแล้วครับ เป็นนิยายโครงการร่วมกับนักเขียนอีก 5 ท่าน มีจำลอง ฝั่งชลจิตร,ศิริวร แก้วกาญจน์, ชาติวุฒิ บุญรักษ์(นามสกุลถูกไหม? แหะๆ ความที่เรียกแต่ชื่อเล่น) อีก 2 คนเป็นนั
ปานสีแดง๓).พญายางอินเดียรากย้อยตระหง่านทะมึนอยู่ริมรั้วประตูหน้าใบหนาดกครึ้มกินบริเวณไปถึงตึกเดียวที่มีของโรงเรียนจรดทางปูนสายเล็กๆที่ทอดจากประตูถึงอาคารไม้อีกฟากของทางปูนนั้นเป็นพื้นที่ว่างน้อยๆสำหรับให้เด็กๆวิ่งมีกระดานหกและอุโมงค์ถังสังกะสีให้เด็กลอด
แป้งในถังนวด๑).ถัดจากกองร้อยสารัตรทหารไปทางขวามือเป็นห้องแถวที่สร้างด้วยไม้จำนวนหกหลังล้วนแล้วแต่รูปทรงเดียวกันทั้งสิ้นชั้นเดียวหลังคาลาดปูด้วยกระเบื้องแดงกว้างห้าเมตรยาวยี่สิบฟุตบาธลาดซีเมนต์ฉาบผิวมีคูระบายน้ำคั่นกลางระหว่าง
อายุใกล้ ๔๐ ของผมในปัจจุบันนี้ นับว่ามันผ่านไปอย่างรวดเร็วและเหลือเชื่อเหลือเกินที่ยังชีวิตอยู่ได้จากเด็กขี้แยไม่เอาถ่านสักเรื่องขี้ฟ้องขี้ร้องและอ่อนแอเสียจนใครต่อใครเอือมระอา ผมกลับเติบโตช่วงวัยรุ่นเต็มขีดในมัธยมปลาย ด้วยพฤติกรรมและการมองโล