Contents
พรายพร่าง..พรางพรม..ห่มฟ้าผิวแผ่ว..ผืนผา..ห่มหนาวดึกดื่น..ดารดาษ..เด่นสกาว
ณ ราตรีสีหม่น..พระจันทร์เศร้าณ ห้วงฝันคละเคล้า..น้ำตาโศกณ ถิ่นอื่นหมื่นใด - ที่ในโลกณ แผ่นผ้างอับซึ่งโชค - คอยวิญญาณ์ครานี้ ..อนิจจาตัวข้ากระทำบาปชดซึ่งลาภแห่งบุญ..ทุนศาสนาแลเหมือนทำความดี..โดยเจตนาแต่จริงแล้วตัวข้า .. บาปครองบุญครานั้น ..ตัวข้าอกสั่นสนขวัญแทบหายเพียงเพราะยายไร้เรื่องรั
รวมอยู่ หมู่คน - กลับเดี่ยวมุมเปลี่ยว แทรกซอก เมืองใหญ่อากาศร้อนผ่าว - หนาวใจเงียบไหว ท่ามกลาง..อึกทึกหยัดยิ้ม ขณะใน ร้องไห้ละอองใด รวมตัว ตกผลึกเปลือกสวย ปิดรอย ร้าวลึกกร่อนสึก ทั้งทั้ง รักษา เริงรื่น แวดล้อม รอยเหงาลมเบา พัดแผ่ว - ผวาภาพสวย ผ่านม่าน น้ำต
สายตาของผม ลากไล่ไปตามมือมือที่ถือแปรงทาสีขนาด 4 นิ้ว แปรงทาสีที่ไม่ได้ทาสี แต่เปียกชุ่มไปด้วยเชลล์ไดรฟ์น้ำยารักษาเนื้อไม้กลิ่นฉุนจมูก ปาดป้ายไปบนไม้กระดานหน้ากว้าง 18 นิ้ว หนา 2 นิ้ว และ ... ยาว 8 เมตรบอกตรง ๆ ครับ ตั้งแต่ผมเรียนจบสถาปัตยกรรมจบออกมาทำมาหากินผ่านงานใหญ่ งานเล็กมาก็ไม่ใช่น้
ปีกฝันสู่อนันตกาลสุดระเบียงใต้หลังคาโค้งแห่งชีวิตกาลเวลาโรยดุจใบไม้ร่วงกรงกลับกลายเป็นนกร่อนถลาฝ่าผ่านความมืดแห่งรัตติกาลและมรสุมแห่งการละเมอเพ้อพกอันยาวนานโอ รุ่งอรุโณทัยขอจงประทานปีกแก่ข้าให้เป็นเช่นสกุณาร่อนเหนือเวหาข้ามิปรารถนาเป็นดินที่ได้กลายเป็นดาวทาสซึ่งได้กลายเป็นเจ้ากรง
" ทำไม .. เวลาฝันร้าย เราต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาในสภาพเหงื่อออกท่วมตัว ... ? "..ผมตั้งคำถามนี้ กับตัวเองมาเป็นเวลานานพอสมควรที่มาที่ไปของคำถาม มันเริ่มมาจากการที่ผมฝันร้ายบ่อย ๆ เป็นฝันร้ายแบบซ้ำซากที่จิกหัวผมให้ลุกพรวดพราดขึ้นมาจากที่นอนตอนตี 2 ในสภาพที่ลมหายใจกระชั้นถี่และร่างกายที่เปียกชุ่
อนันตจินตนาโดดเดี่ยวใต้ฟ้าครามไร้เมฆหมอกกำบังที่พักพิงทั้งหลายสงบนิ่งในหุบเขาเก่าแก่ปูลาดด้วยหญ้าขจีเขียวราตรีที่ฟ้าแจ่มกระจ่างโคมระย้ายังคงจรัสแสงเรื่อเรืองสั่นเทิ้มมาแต่ไกลความเหงายิ่งใหญ่เหนือเวหาชั่วกาลนานล้านปีแสงเหนืออนันตจินตนาใดจะล่วงถึงดินแดนโพ้นขอบฟ้าไกลจินตนาการหลังม่านเ
อังคารนี้ เราจะไปกินหมี่เป็ดกันอย่าลืม..เราจะเอานามปากกาของท่านไปแลกลด 50%หวังว่าคงจำกันได้ ..จาก .. งานครบรอบ 25 ปี สถาบันทักษิณคดีศึกษา..ใครสักคนที่นั่งมองท่าน..มองกระป๋องไฮเนเก้น ..แล้วเจอกัน..ปล* จะเอากลอนของท่านไปให้ต่อให้เสร็จด้วย อีกอย่าง เราอ่านไม่ออกจบข่าว -
คือสิ่งทีมี..และเป็นไปเวิ้งน้ำท่ามกลางความมืดมิดอันแจ่มจรัส เนื้อตัวสั่นระริกด้วยรู้สึกเย็นผะผ่าว สองเท้าร้อนยะเยือกเหนือผืนทรายใต้น้ำ เริงร่าด้วยลีลาแห่งความโศกศัลย์ ใจไร้หวังกำลังรอคอย &ณ ริมฝั่งชล .. ตามใจชล ขอบคุณ &การกลับมา
เป็นปกติแล้วล่ะใครมีงานไรอยากอวดกด็เอามาอวดได้ฮะ ยินดีต้อนรับเสมอ และตอนนี้ผมติดต่อไอ้ บ.ก.หนวดได้แล้วฮะกระชากออกมาจากร้านเหล้าได้แล้ว หลังจากฟุมฟายอกหักอยู่แรมปีบ.ก.แกบอกว่าจะเข้ามาดูงานให้เป็นระยะๆฮะยินดีต้อนรับทุกท่านเช่นเคยและน้องๆคนใหม่