Contents
สืบเนื่องจากกระทู้เบิกโรงครานั้น ใน www.softganz.com/meeped/index.php?&obj=forum.view(cat_id=mp-board,id=258)ยังคงติดตามเคลื่อนไหวและเรื่องราวภาคต่อของหุ่นละครเล็กอยู่เรื่อยมา จนกระทั่ง เมื่อเร็วๆ นี้ มีโอกาสดีได้ชมการแสดงหุ่นละครเล็กของคณะโจหลุยส์ ซึ่งเปิดการแสดงรอบพิเศษเรื่อง "นรสิงหาว
เช้านี้ตื่นมาพร้อม กับอากาศที่ชุ่มไปด้วยละอองฝนบอกไม่ถูกว่ากำลังรู้สึกเศร้า หรือว่าสับสนกับอะไรบางอย่างในความรู้สึกอดีตไม่เคยลบเลือน ความเจ็บปวดไม่เคยจางหายจำได้ว่าก่อนที่จะเคลิ้มหลับไป &..ได้กลิ่นดอกลั่นทมจากระเบียง ฝนตกอีกแล้ว..แปดปีที่ผ่านมา ทุกครั้งที่ฝนตกฉันอดที่จะนั่งมองดอกลั่นทมริ
" ขอ .. ศรัทธาจงอยู่เคียงข้างเรา ตลอดไปศรัทธาในความรัก .. อันยิ่งใหญ่ของเรา ..... ของเรา ". . . . . . . . . . . . . . . . . . . .นาฬิกาชีวิต มันไม่เคยหยุดเดินมันกระดิกเข็มของมันไปเรื่อยจะช้าบ้าง จะเร็วบ้าง .. มันก็ยังเดินจะเที่ยงตรงบ้าง จะล่าช้าบ้าง .. มันก็ยังไป. . . . . . . . . .
เพียงเพราะความโซหิวโหยเพียงเพราะไม่มีอันจะกินเพียงเพราะความยากจนข้นแค้นยอมหมอบลงลดค่าตนเยี่ยงสี่ขางานนี้ฉันไม่เกี่ยวอะไรเลยไม่อยากได้หรอกเศษเหรียญที่ทิ้งมาโลหะพวกนั้นหากฉันขยอกกลืนเข้าไปได้มันคงหนักกระเพาะฉัน..................เปล่าเปล่า
ผมจำได้ว่ารสชาดผัดกระเพรา + ไข่ดาวที่อร่อยที่สุดคือ ฝีมือจากร้านเจ็กตง หลังบ้านเจ็กตงมีแขนข้างเดียว เวลาผัดต้องหยิบน้ำปลา น้ำตาล พริก และหมูสับด้วยมือข้างเดียวเจ็กตงไม่มีญาติ และไม่มีภรรยา ไม่มีลูก ทุกอย่างทำเองหมดบางครั้งผมคิดว่า เจ็กตงทำได้อย่างไร???บางวันลูกค้าเต็มร้าน เจ็กตงขายผัดกระเพ
....ลั่นทมร่วง ดอกสีขาว พราวพื้นหญ้ารอเขามา หยิบดม แล้วชมโฉมมีเสียงแผ่ว เพียงลมลอบ ปลอบประโลมเขาชมโฉม คนอื่นแล้ว แว่วเสียงมา....ลั่นทมหล่น หม่นหัวใจ เขาไม่รักไม่รู้จัก ดอกลั่นทม ขมนักหนาลานข้างบ้าน ร้างคนหลอก บอกจะมาลืมลั่นทม จริงแล้วหนา ว่ารอคอย.......
ทะเลาะกับแมวอยู่กับบ้านก็หลับปุ๋ยไม่มีเพื่อนคุยคอยอ้อนออด เหงาเหงาขึ้นมาก็นอนแซ่วบางครั้งอุ้มแมวมากอดกอดเดี๋ยวแมวก็หลับไปแต่เจ้าแมวเมื่อมันเหงาก็มาให้เรานั่งกอดได้ ฉันเหงาเมื่อไรเจ้าแมวเอยเจ้าเหมียวไม่เคยมาใส่ใจ
๑.นภาแต้มดาว ลมหนาววูบไหวใบไม้โรยรา&.เสียงคลื่นของใบไม้ร่วงพัดเป็นระลอกตามสายลมหนาวไปตามทางทราย ต้นไม้ยืนทอดกิ่งเดียวดายเหงาซึม เฝ้ามองการพรากจากของก้านใบ สลัวลางในม่านน้ำค้างยามสิ้นฤดูเก็บเกี่ยวหอมฟางข้าวฟุ้งฟ้า เสียงแคนจากใครหนอหวนครวญกล่อมฟ้าป่าดาว กระดิ่งคอควายเล่าก็ลั่นกระทบ เสียงเขาโค้งก
เพียงได้พบสบตายินวาจาแจ่มแจ้วในอุรา พาชื่นเหมือนรู้แล้ว พบเจอชีวิตนี้ขาดหายเธอมากราย