Contents
ลูกหมีไม่ทราบยังไงมั่ง โทรฯไปแล้วไม่รับสาย ป่านนี้ลอยคออยู่กลางลานบ้านแหงๆ(ฮา)ตอนนี้น้ำท่วมสะเดาสูงมาก คาดว่าจะมาถึงหาดใหญ่ภายในไม่กี่ชั่วโมงนี้ครับหาดใหญ่เองก็ท่วมแล้วบางส่วนไว้จะถ่ายรูปมาฝากนะครับ
พานพบกัน ในวัน พระจันทร์ดับดาวลาลับ ดับดิ้น จนสิ้นแสงราคะจับ ดวงจิต รุมร้อนแรงผ่านจอแสง ภาพยวนเย้า เขย่าตาระทมทุกข์ ฤทัยวาย ก็หายสิ้นเมื่อรอยยิ้ม ริกะ อยู่ตรงหน้ามือก็กด ปุ่มน้อย ให้คอยพาเสน่หา ก็พาผุดหลุดโลกกันในเบื้องหลัง มายา ยังมีอยู่ที่รวมหมู่ มวลมิตร ผู้สร้างสรรค์บรรจงถ้อ
๒๕ ตุลาคม : สายลมแสนเงียบที่ตากใบ(กรณีสลายการชุมนุมเมื่อวันที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๔๗)๑.ยังอบอวลหวนไห้ในอากาศสีดำยังป้ายปาดไปทุกที่ลมยังแว่วทำนองของกอรีเงียบนิ่งถึงวันนี้ ที่ตากใบตุลาคม--สายลมระลอกนั้น ข้าหวั่นไหวพัดมากี่ครั้งยังเศร้าใจ หกปีผ่านไปยังเศร้าลึก๒.พลันร่
นานแล้ว ไม่มีข่าวกวีหนุ่มผู้รุ่มร้าว ในสับสนกับความฝันที่ผลิพร้อมสิ่งปลอมปนดูซิ โลก แผกพิกล จินตนาการคล้ายบทสนทนาหลังแก้วสุรา แก้วนั้นเพ้อฝัน ล่องลอยเลอะเลือนผ่านภาพรอยยิ้มและความเศร้าของวันวารมิต่างดอกไม้ที่เบ่งบานแล้วโรยลาจำได้ เราต่างย้ำจำกันได้แม้แต่ความบอด
๏ สายน้ำนี้เคยมีชีวิตต่อชีวิตสองฝั่งทั้งซ้ายขวารี่ไหลเรื่อยเลี้ยวเซาะเลาะหลากมาเลี้ยงวิญญาณ์ผู้คนบนฝั่งคลองผ่านเรือกสวนไร่นาได้อาศัยชุ่มกล้าใบเติบกอคลอฝั่งสองเขียวชอุ่มพุ่มพฤกษ์นึกชวนมองตลอดคลองลัดสวนล้วนร่มเงาทั้งลำพูโพธิ์เลกุระรายสร้อยไทรสายทอดย้อยลงหงอยเหงาสงัดเงียบเลียบฝั่งได้บังเง
๏ ครืนครืนไหลหลากจากเขาใหญ่น้ำไหลท่วมบ่าล้นป่าเขาท่วมทุ่งท่วมเมืองมิผ่อนเพลาโศกเศร้าโคราชช้ำถึงลำมูลเรือกสวนไร่นามาเสียหายเรือนทลายตึกถล่มซากจมสูญเสียงโหยเสียงไห้ใจอาดูรเทวษพูนน้ำตานองพร่าพราย"ไม่กล้านอนยายจ๋า ไม่กล้าหลับหนูกลัวน้ำไหลทับแล้วลับหาย"เสียงเด็กหญิงว้าวุ่นบอกคุณยายก่อนจะย้าย
หมอกขาวราวม่านฟ้า............เมืองฝันรายรอบผาภูอัน...................ใหญ่น้อยลอยเลื่อนเคลื่อนคลาครัน......เลอเลิศ ยิ่งแฮถึงล่วงกาลผ่านคล้อย...........ยิ่งให้หมายชม .................................................................................................................................
ขอให้เป็นการตกลงกันระหว่างเรา พี่น้องผองเพื่อนที่เล่นที่นี่กันนะครับ ด้วยเรื่องของมารยาทในการโพสต์งานของตนเอง และมารยาทในเรื่องของความเกรงใจที่ควรมีแก่กันดังนั้น เพื่อรักษามารยาทนี้ จึงขอความร่วมมือดังนี้-ไม่แอบอ้างสมอ้างผลงานของคนอื่นในทุกกรณีกรณีที่นำผลงานของคนอื่นมาด้วยความชื่นชม กรุณาแจ้
๏ อ่อนล้าราแรงใจแห้งโหย ราวแส้โบยหมื่นแส้สับแผลสด กล้ำกลืนคืนวันแสนรันทด สูญหมดสิ้นหวังในวังวน ไม่อยากเจอใครในโลกหล้า อายฟ้าอายดินสิ้นทุกหน ซ่อนหลืบพลาสมาหลบหน้าคน พักกมลชั่วคราวให้ร้าวคลาย ฯแรงบันดาลใจจากเพลงพักใจชั่
๏ เห่เอยขวัญแก้วจากไปแล้วเจ้าแก้วขวัญหนาวหน่วงนักโพยมจันทร์เลื่อนลอยหลั่นพันดาราม่านเมฆมาหม่นน้ำค้างหล่นพระเวหาแสนเทวษเวทนา