Contents
แผ่วแผ่วห้วงคำนึงตรึงวิโยคเศร้าดอกโศกเบ่งบานบนลานเถื่อนร้าวหวาดไหวในกาลอันผ่านเยือนสายลมเชือนโชยพลิ้วหวีดหวิวใจ ดั่งเราผู้แบกรับสรรพสิ่งฤาอาจนิ่งท่ามคืนวันที่หวั่นไหวทั้งโลกรู้ประจักษ์หนักอย่างไรทุกข์ท้นในมรรคาอันลาโรยคล้อยลีลาศแห่งเมฆาท่า
....เมื่อ 9 ปีที่แล้ว เด็กหญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง เริ่มรู้จักการท่องเที่ยวในโลกเสมือน ด้วยความประหลาดใจว่าไม่ว่าเธอจะเข้าไปเวบไหน ตั้งแต่เวบใต้ดิน บนดินเธอจะพบชายหนุ่มผู้อ่อนน้อมถล่มตน และ อวดอ้างถึงความหล่อของตนเองอยู่เสมอ จนกระทั่งมาถึงวันที่ความสัมพันธ์ของเด็กหญิงคนนั้นและชาย
( ๑ )หอมเอย หอมกระดังงารัญจวนพากลิ่นชื่นคืนเดือนหงายริมหน้าต่างบางลมพรมแผ่วพรายระยิบดอกดารารายระยับฟ้า ณ มุมเก่าห้องเก่านั่งเล่าเขียนผ่องแสงเทียนสาดหนให้ค้นหาร่องรอยแห่งความฝันวันเวลาระลึกมาเขียนจดเป็นบทตอน ร่ายอารมณ์ตรมตรึงรำพึงผ่านถ้อยไหวหวานกล่อมเห่เ
น้ำค้างที่พรมฉ่ำ...ขับสีเขียวของใบหญ้าให้โดดเด่นสีเขียวสดสล้างเต็มทิวทุ่งดั่งผ้าสีเขียวผืนใหญ่พริ้วไหวเป็นระลอกตามคลื่นลมที่เคลื่อนผ่านดุจนทีที่เชี่ยวกรากไหลลงสู่มหานทีที่ต่ำต้อยเสียจนยิ่งใหญ่ซึ่งผู้คนเรียกขานว่ามหาสมุทร...ทุ่งหญ้ายังคงอ่อนลู่ตามแรงลมเพราะลมไม่เคยหยุดพัดหรือเพราะมวลหมู่หญ
หอมกลิ่นดอกไม้ หอมกลิ่นดอกไม้ในสวนศรีลมพัดพากลิ่นมาลีมาแต่ไหนจากทิศทางข้างเหนือข้างเหนือหรืออย่างไรกลิ่นจึงได้หอมรื่นหอมรื่นชื่นอุราหรือเป็นกลิ่นดอกไม้ถิ่นไทยงามทวนมาถามความกระสันต์ใฝ่ฝันหาถิ่นไทยงามยามนี้ยามนี้มีผกาทั่วแนวป่าแนวไพรไม่น้อยเลย(คำร้อง ทรง สาลิตุล ทำนอง เอื้อ สุนท
๏ เป็นชายเกิดเดือนมี.ค.ด.เด็กใช้จนเติบหย่ายมี.ค.ประสาชายแบบควายควายไม่อายคน๏ เป็นชายเกิดเดือนมี.ค.มีง.แต่ไม่ฉ้อฉลด.เด็กไม่สัปดนข.ไข่เฉพาะตนไม่ตัดทิ้ง๏ เป็นชายเกิดเดือนมี.ค.มีพ.ไม่ขอทุกสิ่งรู้ร.ไม่ชอบช่วงชิงไม่อ.เข้าอิงอวดดี๏ เป็นชายเกิดเดือนมี.ค.ไม่ส.พ.เพราะมีศักดิ์ศรีไม่บ้าย.แต่ยวน
เอ่อ .. ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับหนังค่าย RS Promotion เมื่อหลายปีก่อนหรอกครับ..พอดีวันนี้ไปงานทำบุญบ้านเพื่อนรุ่นพี่ท่านหนึ่ง แถว ๆ กม.26 พหลโยธินต่างคนต่างก็หอบลูกจูงหลานไปร่วมงานกันหลายคน มีเด็ก ๆ ผู้ชายวิ่งกันพล่านทั่วงาน ทีนี้ก็งัดเอาปืน BB GUN ออกมาวิ่งไล่ยิงกันสิครับ แต่มันเป็นปืนพลาสติกถูก
ช่วยจันทร์เจ้าเหอ...ขี้เหอคายคายงูเขียวตัวลายรัดควายรัดหมารักน้องแค่ไหนรักแค่หัวบอนครกไปไหนกันละนุ้ย............พระเถรเหอ.....เอนวันยายทองจัน...ทิ่มหมากปุกปุกยายทองสุก...นั่งคาหัวไดเมียของใคร...เมียของนายทิดมือเป็นหิด...ติดช่อนุมแมวร้องแปวแปว...แมวป้าสังป้าสังเหอ...ไซ่ไม่ยิกแมว
ทำไมมันร้อนอย่างนี้ล่ะที่รักดูสิผักซื้อเมื่อเช้าเริ่มเน่าเสียอากาศบ้าก็ยอกย้อนจนอ่อนเพลียทำงานงกงก กะปลกกะเปลี้ย ละเหี่ยใจมีพัดลมก็เป่าไปให้ตัวเองจะอวดเก่งเร่งแอร์สักแค่ไหนยี่สิบห้าองศา หรือว่าไง?ก้าวออกไปจะเหี่ยว-อ่อน ร้อนเท่ากันเหงื่อของเรา-เราเหม็นเบื่อเหงื่อของเราถุงเท้าโชยกลิ่
ขอโทษคร๊าบ......วังบัวบานนี้ไม่เกี่ยวกะ "นักการเมือง"หรือ"นังการเมือง"หน้าไหนทั้งสิ้นแต่เป็นบทเพลง และเป็นบทกวี........................................................ร้อนลมหน้าแล้ง ใบไม้แห้งร่วงลอย หล่นทยอยเกลื่อนตาไหลตามกระแสน้ำพา ลอยมาทั้งกลีบดอกไม้จากหุบผาไหลมาสู่ในวังน้ำ