... แม้นแปลกที่แปลกทางใช่ต่างฟ้าจุดหมายหน้าท้าทายสู่ปลายฝันนกฝูงหนึ่งเริงใจเหนือเช้าวันปลายปีกหลั่นกระพือซ้อนพริ้วอ่อนโยน ... ... นกเอย ... เจ้าเริงร่าบนฟ้าใสเงาโฉบใต้ดวงตะวันนั้นผาดโผนประสบการณ์ผ่านโลกดูโชกโชนระยะทางไกลโพ้นพิสูจน์ใจ ... ... หากมุมแปลกแยกที่วิถีนั้นนกช่างฝันหลงมา
... บางมืดมัวครอบคลุมในมุมอับโดยระดับแสงหนึ่งซึ่งผ่านล่วงค่อยรุกไล่ไขขับความลับลวงจุดประกายฉายช่วงขึ้นทันใด ..... ล่วงเลือนราง..พร่างพรายคลับคล้ายว่าชั่วขณะดวงตา..พรับ..จ้า..ไหวเป็นจุดเริ่มรู้สึกประสานใจสอดคล้องในเวลาพริบตาเดียว ...... ลึกฉายฉานม่านสีที่พวยพุ่งกว้างเจิดจรุงทอดไกล
... สัมผัสตรงหัวใจว่าไหวสั่นร่ำร่ำวางวันพลันพบว่าเราอยู่ใกล้ใกล้ในสายตาร้อยเวลาผ่านล่วงเป็นห้วงเดียว ...... ห้วงเดิม .. ที่มีไว้ในประทับใจสดับศัพท์ฉายนัยเฉลียวสื่อสัมพันธ์เชื่อมสายมิคลายเกลียวกุมเกี่ยวเรี่ยวล้ำยากอำลวง ...... ฟังสิฟังดวงใจเสียงไหวแว่วเริ่มแล้วเพลงประสานขับขานท่วง
จุดธูปพิธีกรรมนำกราบไหว้สำรวมใจในสงัดนิ่งสงบเปลวไฟหลอมเทียนลำอีกคำรบกาลบรรจบผ่านมิติเร้นลึก ...พ่อจ๋า ลูกร้อยมาลัยดอกมะลิขาวแรกผลิหอมล้ำด่ำรู้สึกประจงวางแทบเท้าดังใจนึกทุกโอกาสรำลึก คิดถึงนัก ...ธูปเป็นสื่อสัญญาณวิกาลนี้โมงยามดีเป็นใจให้ประจักษ์ใต้ร่มเงา รู้คุณ อุ่นไอรักกาลพร