Topic List
ถึงแม้เป็นแม่พ่อผู้ถนอมกล่อมก่อจนโตใหญ่เมื่อผีบ้าสิงสู่ผิดผู้ไปไยลูกต้องเก็บลิ้นมังกรคำลิ้นปาดเนื้อมนุษย์แท้แสบสุดทรวงแด กระดูกอ่อนชอนไชกิเลสพึงสังวรกินหนอนอสุภะเหล่าอธรรมโลกมนุษย์ร้ายด้วยมายามนุษย์ลิ้นมังกรลูกมุดลงสุดต่ำขุดเฉพาะสันดานผลาญระยำพร้อมรับกรรมอกตัญญูอยู่เต็มใจมนุษย์เมื่อเกิดม
ตอนที่ท่านยึดอำนาจเสียงปืนยังไม่ดังขึ้นสักนิดหนึ่งตอนที่ท่านอยู่ในอำนาจเสียงปืนยังไม่ดังขึ้นสักนัดหนึ่งตอนที่ท่านใช้อำนาจเสียงปืนยังไม่ดังขึ้นสักนัดหนึ่งประชาธิปไตยที่ท่านหยิบยื่นให้เรานั้นมอบมาพร้อมด้วยรอยยิ้มของท่านมอบมาด้วยความปรารถนาดีของท่านภายใต้กรอบกติกาของท่านเสียงปืนยังไม่ดังขึ้นส
ดั่งว่าวน้อย...ลอยเค้วง..บนฟ้ากว้างแม้อ้างว้าง...ยามลอยลิ่ว...ปลิวไหว-ไหวยิ่งต้านลม...ว่าว เจ้าเอ๋ย..ยิ่งสูงไกลเจ้ารู้สึก..เช่นไร...บอกข้าฯที.......เจ้าคงหนาว...ทุกคราว...คนดึงป่านด้วยต้องทาน...ต้านลมบน...ที่เสียดสีหนาวใจหรือ..จะร้ายเท่า...เสียด วจีสายป่านที่...แบนเบา...ดึงเจ้า..ลอย.......
---ต่อจากวันก่อนโน้นนนนนน......นะจ๊ะ---บางทีโลกวัฒนาไม่น่ารักถ้าใจจักเหิมแห่แต่โมหันต์ถ้าเจ้ามุ่งกอบโกยโดยมิปันอิ่มเจ้านั้นฤๅจะนำความภิรมย์พ่อแม่เจ้าบอกเจ้าเป็นเค้าย่างสู่สายทางบริโภคอันโลกสมแต่บางสิ่งซึ่งสะพรั่งแต่งสังคมยังเงื่อนปมงำปิดจนมิดใจยุคของเฒ่า-เหล่าแก่คนแต่ก่อนชีพจรชนบท
บทอ่านภาษาไทยสมัยประถม ๑เปิดเล่มด้วย บทที่ ๑ รถไฟรถไฟ..รถไฟมาตาตามาตามารถไฟ..เรื่องราวแห่งการเดินทางเป็นภาพฝันซึ่งตราตรึงในหัวใจเสมอแม้ไม่เคยสัมผัสถึงกลิ่นอันหวานหอมประตู ย หน้าต่าง , ทางเดินและเก้าอี้รถไฟ ยังคงงดงามในเสี้ยวรู้สึกเสมอกระทั่งเลื่อนชั้นอยู่ประถม ๓ยังคงได้ยินเสียงหวูดด
..........กว่าจะเป็นภูผาท้าลมฝนจะต้องทนอีกนานเท่าไหร่หนอกว่าพายุจะซัดสาดจนใจพอแม้จะขอความเมตตาหรือปราณี............สายลมโหมกระหน่ำหั่นชีวิตมือลิขิตให้ฟาดฟันไม่ถอยหนีลอยลมวนเวิ้งว้างแตกชีวีที่ยังมีลมหายใจให้จำทน..............ลมพายุพัดแล้วยังเลยผ่านพัดไม่นานเปลี่ยนผันกลายเป็นฝนกลกิเลสเหนือ
บนท้องฟ้าที่กว้างใหญ่เธอเห็นไหมรอยเท้าความคิดถึงที่เพียรย่ำเป็นรอยทางอย่างดื้อดึงข้ามไปหาใครคนหนึ่งที่โพ้นฟ้าผ่านหมู่เมฆและดวงดาวเยือกเย็นและเหน็บหนาวกับน้ำตาแต่ไม่เคยตัดรอนแม้อ่อนล้ายังคงย่ำไปมาตามหัวใจกลิ่นรักในสายลมฝากมาห่มคลายหนาวหน่อยได้ไหมพอให้แตะสัมผัสได้ถึงเยื่อใยต้องเหนื่อยล้
วันนี้มันเป็นวันอะไรหนอ...ตอบตามปฏิทิน วันนี้ก็เป็นวันศุกร์น่ะสิแล้วมันเกิดอะไรขึ้นน่ะหรือเจ้าตัวเล็กวันนี้ไปโรงเรียนแล้วไม่ร้องไห้ไม่อยากจะเชื่อเลย!!เริ่มไปตั้งแต่เดือน มี.ค. อายุ ขวบ 10 เดือนจนถึงวันนี้ 2 ขวบ 3 เดือน 5 เดือนเต็ม ๆร้องไห้ทุกวันใหม่ ๆ เห็นลูกร้องเป็นวรรคเป็
ฉันอ่านบทกวีในยามที่อุษารุ่งฟุ้งสีสันแก้วน้ำค้างแวววับรับตาวันเห็นดอกฝันของใครนี่เริ่มคลี่บานฉันอ่านบทกวีของใบไม้หลากสีที่หวามหวานใจสองดวงดื่มด่ำฉ่ำกว่าตาลรอยจดจารกลางใจไม่ลืมเลือนฉันอ่านบทกวีของความเหงายามที่ไม่มีเพื่อนใครคนนั้นแน่วแน่ไม่แชเชือนเปรียบเสมือนสายลมรักยังทักทายฉันอ่านบทก
เพราะเรากำลังพายเรือชีวิตในเถื่อนทิศท้องนทีที่โหดระห่ำมีห่าคลื่นครืนครางคอยขวางลำจึงเรือส่ำ, ฟากฝั่งแผกลางเลือนดั่งมรสุมรุมกระหน่ำซ้ำชีวิตให้แผกทิศผิดทางทุกย่างเถื่อนคลื่นซัดสาดเรือชีวิตจนบิดเบือนพายทวนคลื่นหากเรือเคลื่อนไปผิดทางเรือชีวิตโคลงเคลง เคว้งคว้างนักเหมือนจะหักแตกท่อน