M-e-e P-e-d

เวียนวนซ้ำแล้วก็ซ้ำเล่า

สิ้นแล้งสิ้นร้อนได้ผ่อนเพลา

แล้วฝนก็ผ่านเข้าก่อนหนาวมา
เธอก็เห็น-เมฆคลุ้มเป็นกลุ่มก้อน

ซ้อนซ้อนชั้นชั้นจนหนั่นหนา
ลมเย็นแรงจัดก็พัดพา

แสงแลบแสงผ่าก็วิบวิบ
เห็นก็เห็นรู้กันรู้กันอยู่นี่

ยังหวังหรือฟ้าสีทองคลี่ขลิบ
โน่นน้ำท่วมเนิ่นนับไปลับลิบ

ร้อยสิบพันหมื่นแสนล้านครัว
มันคือความทุกข์ตรมอันขมขื่น

ครอบคลุมพื้นที่ถ้วนทุกส่วนทั่ว
มิใช่เรื่องกลัวหรือไม่กลัว

การเอาหัวหลบฝนให้พ้นฟ้า
แต่เธอต้องจำเป็นไม่เป็นหวัด

เพื่อการคัดหาค้นซึ่งคนกล้า
แข็งแรงสุดเท่าที่เคยมีมา

โผนไปเป็นเหมือนปลา-ประดาน้ำ
เพื่องมหาคนที่มีชีวิต

ภารกิจหนักหน่วงเช้าล่วงค่ำ
ไร้ชื่อจารลงให้ทรงจำ

เงียบเงียบเหมือนดำลงน้ำลึก
เห็นก็เห็นรู้ก็รู้-ฤดูฝน

กว่าผ่านพ้นเมฆมืดเป็นพืดปึก
หมายความว่าราตรีต้องมีพรึก

และดึกนั้นนี้ต้องมีดาว
มันเป็นภารกิจชนิดหนัก

ใจเสาะเปราะบางนักก็อย่าห้าว
เพราะการดำลงไปหลายหลายคราว

นั้นคือการพุ่งหลาวสู่ความตาย
จำไว้-ยอดนักประดาน้ำ

จะดิ่งดำพุ่งหลาวต้องเป้าหมาย
ภารกิจเธอมันอันตราย