น้องสาวของเรา
น้องสาวของเรา
น้องสาว......
กี่ปีแล้วเดือนดาวมิได้เห็น
อยู่ในห้องหืนอบต้องหลบเร้น
อับเหม็นกลิ่นกามกลิ่นความตาย
รอยเฆี่ยนพร้อยร่างจนพร่างแผล
รอยแส้พร่างพร้อยทั้งรอยหวาย
ความขมขื่นทุกข์ท้นทุรนทุราย
ระบายมาเถิดด้วยน้ำตา
เมื่อฟ้าเปิดประตูซ่องนรก
ไอ้ลามกจกเปรตหรือจะกล้า?
สันดานสัตว์ส่ำต่ำช้า
มันสืบมาจากพันธุ์โคตรจัญไร
น้องสาว........
ปวดร้าวคาวคมเถอะห่มไห้
มาเถิดพี่จะกอดให้ปลอดภัย
ขวัญสู่อยู่ใดหนอขวัญเอย
สู่ขวัญต้อนรับคืนกลับบ้าน
สงสารเชียวนักน้องเอ๋ย
กอดให้แน่นแทนทด-ชดเชย
ขวัญที่เคยผวาหวาดขลาดกลัว
ยุงเหลือบฤาริ้นพรายลอบกล้ำ
เพียงช้ำจ้ำจุดก็สุดชั่ว!
นี่น้ำมือสัตว์นรกมันจกตัว
เหยียบหัวหมิ่นใจเกินไปแล้ว!
ไทใต้
Relate topics
เสือยิ้มมุมปาก (Not Member)