M-e-e P-e-d

Toongngay Village:เสือภูเขา

เริ่มรางรางแตกปริเพื่อผลิแดด

แล้วถ่างแวดเป็นวงขึ้นโค้งเขา

ลมชื่นพรายพร่างมาบางเบา

รับเช้าตรู่รุ่งบ้านทุ่งงาย

เผยโลกทั้งใบด้วยพรายแดด

ถนนสีส้มแดดมาแปดป้าย

ไล่แสงทีละน้อยค่อยค่อยกลาย

จนฉายชัดเข้มได้เต็มตา

มีคนปั่นจักรยานขึ้นต้านลม

น่องข่มแรงร่างไปข้างหน้า

ฝืนแรงดึงดูดโลกขึ้นโคกมา

ดายหน้าดาน่องด้วยสองล้อ

ปลุกเช้าด้วยล้อรถบดถนน

หนึ่งคันมิทันพ้นอีกคนต่อ

รายแถวเรียงไล่ใครไม่รอ

เอ็นข้อใครแข็งก็แซงไป

จากควนนี้ผ่านสวนสู่ควนหน้า

ลัดเข้าป่าก็ผ่านเข้าธารใส

เสือภูเขาเห็นงามอยู่รำไร

จะไต่ความชันสู่สันควน

ไปสู่ความงามอันล้ำยิ่ง

สงบนิ่งเงียบสุขไปทุกส่วน

คือการขืนแข็งด้วยแรงทวน

ลมหายใจหอบห้วนล้วนล้วนกัน

เป็นการขืนแข็งข่มแรงโน้มถ่วง

ล้อจะล่วงความสูงทีละขั้น

น่องเหล็กเสือภูเขาเพียงเท่านั้น

ที่จะด้นที่จะดั้นถึงสันควน!


๒ เมษายน ๒๕๕๐