Toongngay Village.8
Toongngay Village: ตะเคียน
ยืนต้นยอดสูงในทุ่งงาย
ท้ายท้ายหมู่บ้านติดชานป่า
ร่มเงาปรกราบลงทาบทา
ครึ้มอาณาเขตตะเคียนไม้
มีผ้าสีสดเคียนโอบเวียนต้น
เกลื่อนกล่นธูปก้านมีการไหว้
รอยแป้งขาวพอก-ช่อดอกไม้
ปิดทองห่มให้สไบแพร
หนึ่งสาวสวยดั่งแม่นางไม้
งามไปทั้งร่างหนอนางแม่
ใบตะเคียนขนัดแน่นอัดแอ
ลับแลแผ่บังพรางตา
เหลือบมองชายหนุ่มที่นั่งใกล้
ทั้งวอนไหว้ทั้งตัดพ้อทั้งต่อว่า
มาถอนคำเนิ่นนานเคยสัญญา
มาเพื่อสึกวาจาเคยสาบาน
ว่ารักนี้ครั้งหนึ่งเคยพึ่งแม่
พันแพรตั้งจิตอธิษฐาน
ครั้นรักย่อยยับลงพับพาน
จึงคลานขอขมาแม่ตะเคียน
ตกค่ำเสียงกรีดก็หวีดก้อง
พายุหมองหม่นโอยเข้าโบยเฆี่ยน
ยังมิทันหน้าฝนจะวนเวียน
ทุ่งงายก็แทบเตียนไปทั้งควน
จึงตะเคียนยืนต้นมีคนตาย!
คอพับหักหงายมิได้ส่วน
พองอืดเขียวช้ำสิ้นน้ำนวล
คู้ม้วนตายใต้โคนไม้เคียน
นางกอดศพจูบแล้วก็จูบเล่า
ความเศร้าจุกรื้นจนคลื่นเหียน
ผ้าสไบร่วงวูบคลุมธูปเทียน
นางฉวยผ้าโอบเวียนแล้วเคียนคอ!
๑๔ เมษายน ๒๕๕๐