พระคุณเจ้า
พระคุณเจ้า
ปักกลดธุดงค์อยู่ตรงนี้
สวดยถาสัพพีกันมี่ขรม
พระคุณเจ้าหลับตามือพนม
ในร่มทึบหนาเต็นท์ผ้าใบ
มีวัดไม่อยู่วัดพระคุณเจ้า
ปวดเวจปวดถานเล่าจะเข้าไหน?
ศาสดาปล่อยวางมาอย่างไร
พระคุณเจ้ารู้ไหม?หรือไม่รู้?
จึงได้มานั่งริมทางเท้า
สวดนะโมเร็วเข้าพวกเราสู้!
สมเด็จสมภารท่านพระครู
ลุกขึ้นชูใบลานธงการเมือง
การบำเพ็ญทุกขกิริยา
ศาสดาว่าไว้มันใช่เรื่อง
โมหะหมกมุ่นเสียขุ่นเคือง
ยังดีอายผ้าเหลืองที่ห่มคลุม
โลกวัชชะแล้วพระคุณเจ้า
พระพุทธรู้เข้าจะทรงกลุ้ม
บ้านเมืองวุ่นวายล้อมรายรุม
พระคุณเจ้ารวมกลุ่มชุมนุมเร้า!
ประชาธิปไตยต้องใจกว้าง
ใครนับถือใดบ้างก็ช่างเขา
สิทธิเสรีภาพต้องทาบเงา
เทียมเท่าถึงทั่วทุกตัวคน
นิมนต์กลับวัดเถิดพระคุณเจ้า
งามไหมเล่ามานั่งข้างถนน?
กี่สัพพียถามหามนต์
คนก็ก่นด่าเอากันเท่านั้น!
อลัชชีสมีที่มีล้น
นั่นแหละต้นเหตุร้ายทำลายพุทธ!
๑๘ มิถุน ๒๕๕๐
มติชนสุดสัปดาห์ 6-12 กรกฏาคม 2550