นิพพานใหม่
นิพพานใหม่
๑).
เร็วเข้ารถใหญ่จะไปแล้ว
รถแก้วโครงทองจะท่องฝัน
แสงไฟรถจ้ากว่าตาวัน
ที่นั่น-โลกกลมแดนพรมไร้
นิมนต์พระมาลัยเถิดไปด้วย
โปรดช่วยสัตว์อื่นอีกหมื่นแสน
ว่าโอ้โพธิสัตว์ช่างขาดแคลน
จึงแน่นสัตว์เมืองจนเนืองรถ
กดแตรเถิดสารถี-กดทีเถิด
เราจะชวนกันไปเกิดเสียให้หมด
ลาแล้วโลกปัจจุบันใบรันทด
เสียงกดแตรย้ำต่างคำลา
มาเถิดสัตว์โลกผู้น่ารัก
จงชักจงชวนให้ถ้วนหน้า
เคลื่อนขบวนส่ำสัตว์เต็มอัตรา
ก็ด้วยเมตตาพระมาลัย
ว่าพระผู้บรรลุโลกุตรธรรม
นับฉนำก็คงอสงไขย
สัตว์โลกป่วนปั่นแทบบรรลัย
กว่าจะได้โพธิสัตว์มาสักองค์
๒).
นิมนต์ท่านนั่งหน้าเถิดมาลัย
เราจะไปโคนรุ้งอันสูงส่ง
พุ่งพาดผาดผายทางสายตรง
ตามรูปทรงโค้งรุ้งที่พุ่งไป
เสียงเครื่องยนต์คำรามอยู่ครามครัน
เราฝันถึงสิ่งที่ยิ่งใหญ่
จะเกาะชายสังฆาฎิมาลัย
นิพพานใหม่ไม่เกินจะเดินทาง
เร็วเข้ารถใหญ่จะไปแล้ว
หาแถวนี่นั่งที่ยังว่าง
จัดกระเป๋าสัมภาระในระวาง
ใครขวางใครย่ำก็ตามใจ
ไปกันเถิดสวรรค์-ไปกันเถิด
ไปเปิดสลักดาลนิพพานใหม่
หอมกลิ่นสวรรค์ร่ำอยู่รำไร
ใครไวใครได้ใครครอง
มีเงินซื้อสวรรค์ชั้นไสว
สุราลัยแดนหาวเป็นเจ้าของ
ลอยล่องท่องทางบนรางรอง
รุ้งรางทางท่องอันรองเรือง
มาเหวยสัตว์โลก-กระโปกแวว
รถแก้วประดิษฐ์-ติดเครื่อง
ไปสู่ถิ่นดินแมนแดนเมือง
เมฆเฟื่องเนืองฟ้า-ป่าดาว
กดแตรเถิดสารถี-กดทีเถิด
เราจะเพริดจะพรึงตะลึงหาว
ถนนรุ้งพุ่งตรงแล้วโค้งยาว
ไปเป็นชาวเสวยทิพย์ ณ นิพพาน!!
๓).
จงหลับหูหลับตาหาที่นั่ง
ลืมห่วงลืมหลังทางบ้าน
หยุดคิดหยุดสิ้น-หยุดจินตนาการ
นั่งนิ่งนิ่งนานนานเท่านั้นพอ
ปล่อยรถแล่นไปบนสายรุ้ง
ทะยานพุ่งลัดด้นและด้นย่อ
จงหลับตาหลับหูแล้วชูคอ
ใครท้อใครถอยมิคอยใคร
๔).
รางรุ้งพุ่งทางไปข้างหน้า
เลียดฟ้าแล้วดิ่งดำลงต่ำใต้
ที่นั่นโลกกลมแดนพรมไร้
ชื่อใดที่ใด-อย่ารู้เลย!!