M-e-e P-e-d

เท่ากัน


เธอสามารถเบิกตามองฟ้ากว้าง


เพื่อมองเห็นเส้นทางต่างต่างเส้น


เป็นได้เท่าที่ใจเธอให้เป็น


ในกฎเกณฑ์การร่วมอยู่รวมกัน


อิสระพอเพียงจะเลี้ยงตน


ความเป็นคนเกินใดอะไรกั้น


เธอเท่าเทียมเทียมเท่ากับเท่าทัน


ร่วมวันร่วมคืนร่วมพื้นดิน


เธอจึงเติบโตมาสง่างาม


ด้วยความเสรีไม่มีสิ้น


เธอยินได้เท่าไหร่เธอได้ยิน


สูดกลิ่นหอมได้เต็มหายใจ


เธอสามารถจะรักใครสักคน


เท่าที่ตนสามารถจะรักได้


เธอสามารถไถ่ถามถึงความใน


เพื่อให้ใครรักเธอสักคน


เพื่อทารกสักคนให้ตนอุ้ม


จนเต็มหนุ่มเต็มสาวกันเต็มหน


เธอจะพบจะพานจะผ่านพ้น


ตลอดจนสิ่งสรรพได้รับรู้


เธอจึงรู้รสหวานอิสรภาพ


ซึ้งซาบเสรีที่มีอยู่


ไม่เชื่อเธอลองเพ่งมองดู


แต่ตรู่ตื่นเช้าจนเข้านอน


ว่าจริงไหม?      ใช่ไหม?


เราผ่านวัยด้วยกันจากวันก่อน


ตื่นตาฟ้ากว้างและทางจร


พักผ่อนเต็มที่กับชีวิต


เราจึงเดินด้วยกันผ่านวันคืน


สดชื่นในรักอันศักดิ์สิทธิ์


เคียงข้างเดินบุกได้ทุกทิศ


ในสิทธิเสรีที่เท่าเทียม





๑๕-๐๗-๒๕๕๑