ขึ้นแปดค่ำเดือนสิบเอ็ด
ขึ้นแปดค่ำเดือนสิบเอ็ด
ขึ้นแปดค่ำเดือนสิบเอ็ด
วันที่เจ็ดเดือนตุลา-กล่าวขาน
เป็นวันพระวันบุญวันสุนทาน
หกโมงเช้าพระผ่านมาโปรดคน
ท่ามกลางความเกลียดชังอย่างที่สุด
หลังอาวุธแผลงประสิทธิภาพก็ทราบผล
แก๊สน้ำตาควันหืนหรือปืนกล
ก็ประจานตัวตนสังคมไทย
ว่าคนไทยเกลียดกันถึงขั้นนี้
ยังจะมีเกลียดกันถึงขั้นไหน?
ไม่มีพระบิณฑบาตขอจากใคร
ถึงขอก็ไร้จะให้กัน
เป็นวันกินเจวันสุดท้าย
คนก็ฆ่าคนตายเห็นไหมนั่น!
เสียงสะใจก่นด่าสารพัน
ฆ่ามันฆ่ามันขึ้นทันใด
ตุลายังคงเป็นตุลา
ไม่โดนแก๊สน้ำตาก็ร้องไห้
หดหู่สังเวชประเทศไทย
หรือมีใครตายบ้าง-ก็ช่างมัน?!
๑๒ ตุลาคม ๒๕๕๑
อันที่จริงผมจะไม่โพสต์ก่อนงานจะได้ตีพิมพ์ก่อนหรอกครับ แต่บังเอิญชิ้นนี้มันมี "การหน้าแตก" จึงจำเป็นโพสต์ก่อนเพื่อเรียนให้ทราบ แหะๆ
คืองี้--
อันเก่ามันเขียนไว้ว่า--
"ขึ้นแปดค่ำเดือนสิบเอ็ด
วันที่เจ็ดเดือนตุลา-ปีขาล"
ไอ้ตรงปีขาลนี่แหละครับ เพราะจริงๆมันเป็นปีชวด!
ฮ่วย นี่ผมทะเล่อทะล่าขนาดนี้เลยเชียว
นึกขึ้นได้เลยโทรฯไปที่นิตยสาร Vote บอก บ.ก. ที่เป็นน้องสนิทมักคุ้นกันว่าเฮ้ย อย่าเพิ่งพิมพ์ ด้วยปัญหาดังกล่าว ปรากฏว่าหนังสือพิมพ์เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ เฮ้อ
น้องเขาของานเกี่ยวกับเหตุการณ์วันที่ 7 ตุลา และเพราะคงจะให้เกียรติกัน ก็เลยไม่ได้ตรวจทานก่อน รีบขอโทษขอโพยผมใหญ่ เสร็จแล้วก็รับฟังคำขอโทษจากผม(ฮา) ผลัดกัน
จึงต้องรีบมาโพสต์แจ้งกันให้ทราบนี่แหละครับ เผื่อไำปเจอใครค่อนขอดค่อนแคะกระแนะกระแหนที่ไหน ก็จะได้รู้ว่าแท้แล้วมันเป็นยังงี้ๆ ไม่ได้หมายจะให้ช่วยแก้ต่างให้หรอกครับ แค่คนกันเองได้รับทราบในความบกพร่องของผมเท่านั้นเอง
หนังสือของเขาก็พลอยเสียหายไปด้วยนี่สิ เฮ้อ จริงๆผมรู้นะว่าปีนี้ปีชวด แต่ทำไมไม่รู้เหมือนกัน ทุกครั้งที่คุยกับใครเรื่องปีชวด ผมมักจะคิดและเอ่ยแต่ปีขาล จนมันเชื่อว่านี่เป็นปีขาล ตอนเขียนก็ตะหงิดๆใจ แต่ชะล่าใจที่ไม่ได้ตรวจสอบ ทั้งที่ปฏิทินนักษัตริย์ก็มี ได้แต่ขออภัยผู้อ่านทุกท่านล่ะครับงานนี้ และได้แจ้งให้ บ.ก. ช่วยแจ้งผู้อ่าน Vote ในเล่มหน้าด้วยแล้ว
โถ-กวีซีไรต์แท้ๆ - -"