น้ำตาประชาชน
น้ำตาประชาชน
หัวอกระทม-
นอนซมตัวซีดด้วยพิษไข้
เมื่อรักหวานชื่นเป็นอื่นไป
ทั้งประชาธิปไตย-เผด็จการ
มันไม่ต่างกันเลยแต่เคยมา
เป็นได้แค่ขี้ข้าของท่านท่าน
อดอยากปากขมมานมนาน
พอสมใจก็สันดานบันดาลเป็น
ตีตัวออกห่างว่าขวางตา
อับจนก็โผล่หน้ามาให้เห็น
เคยคุณค่าเศษซากแค่กากเดน
ก็พลันเด่นดังดีขึ้นทีเดียว
พอคนขับรถถังมาขวางหน้า
ก็กันท่าด่าชี้ว่าสีเขียว
ไม่มาตามระบอบไม่ชอบเชียว
เล่นเสียวอย่างนี้ต้องตีกัน!
เป็นได้แค่น้ำตาลก้นแก้ว
เขาชิมแล้วจนหมดทุกหยดนั่น
ร่วมสังวาสชำเราอย่างเมามัน
สินสอดทองหมั้นไม่เคยมี
หัวอกระทวย-
รถถังก็เฮงซวยเสียเหลือที่
ประชาชนตูดบานมานานปี
ทั้งฝีมะม่วงทั้งหนองใน
เหลือแต่โกโนเรีย-ซิฟิลิส
โอ้ชีวิตประชาชนช่างหม่นไหม้
ไม่เคยพบเห็นหน้าประชาธิปไตย
เห็นแต่ไอ้ระยำขี้ชำเรา!
๗ สิงหาคม ๒๕๕๐
ผมเพิ่งเจองานชิ้นนี้ในคอมฯเมื่อกี้นี่เอง ยังแปลกใจอยู่ว่าหลงลืมเอามาลงเวบได้ยังไง มันเป็นงานชุด มีทั้งหมด 4 ชิ้น ชิ้นก่อนที่เอาลงเวบแล้วคือ คมช.ขอร้อง ส่วนอีก 2 ชิ้นที่เหลือ ผมจำชื่องานไม่ได้เสียแล้ว เป็นงานชุดการเมืองในห้วงปี 50 พูดถึงทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง
คงเพราะผมรอการลงตีพิมพ์นิตยสารมั้ง? เลยไม่ได้เอาลงเวบก่อน แล้วรอจนลืมไปเอง หาเจอจะเอามาลงครับ