แ ผ่ น ดิ น นี้ ข อ ง ข้ า
แผ่นดินนี้ของข้า !
ฝังกระดูกข้าไว้ที่นี่
เช่นที่เคยฝังมาทั้งสิ้น
บรรพบุรุษร่วมเยื่อกับเนื้อดิน
เป็นฟอสซิลเรืองแสงทุกแห่งไป
รินหยาดเลือดข้าไว้ที่นี่
เช่นที่ทั้งสิ้นเคยรินไหล
ให้พืชพันธุ์งามงอกทุกดอกใบ
เป็นห้วยใหญ่แควธารละหานลึก
เกิดในอ้อมแขนของแผ่นดิน
ทำกินกันตามแต่ดำดึก
รุ่นต่อรุ่นตายในอกไพรพฤกษ์
ผนึกแผ่นดินนี้ด้วยชีวิต
ว่า - มันมีรากเหง้ามีเจ้าของ
ครอบครองครอบงำกรรมสิทธิ์
เพื่อลูกหลานเหลนไกลโหลนใกล้ชิด
ต่อติดแนบแน่นกับแผ่นดิน
ว่า ในความแนบแน่นข้าแหนหวง
ทั้งปวงผืนป่าของข้าสิ้น
หลั่งเหงื่อเนื้อน้ำการทำกิน
เป็นสินเป็นทรัพย์อยู่กับตน
ทำเท่าที่เหงื่อหลั่งอาบร่างแกร่ง
ตามแล้ง ตามหนาว ตามฝน
แผ่นดินนี้งามงดและอดทน
รักต้นไม้ทุกต้นทุกต้นไม้
ฝังรกลูกข้าไว้ที่นี่ !
เช่นที่ - พ่อมันเคยฝังสายไส้
ให้ศักดิ์สิทธิ์คร้ามกลัวแก่ทั่วไป
ให้ใครใครเกรงยำในสำนึก
ฝังศพของข้าไว้ที่นี่ !
เป็นผีตายตามเช่นดำดึก
แผ่นดินนี้ของข้า ! ต้องจารึก
ด้วยผนึกศพแน่นกับแผ่นดิน !
๑๗ พิจิก ๕๑
พิมพ์ครั้งแรกที่นิตยสารเปลื้อง เดือนมกราคม ๒๕๕๒
Relate topics
กวิสรา