พรุ่งนี้ฉันจะกลับบ้าน
พรุ่งนี้ฉันจะกลับบ้าน
ฉันมาจากประเทศแถบเส้นศูนย์สูตร
ประเทศที่ฝนตกในฤดูร้อน และผู้คนร่ำไห้ในฤดูเก็บเกี่ยว
ไม่รู้จักหิมะ ไม่มีฤดูหนาวอันยาวนาน
เพื่อนรัก - ฉันมาจากที่นั่น
ประเทศที่กำลังล่มสลายไปต่อหน้าต่อตา
เลือดแดงหลั่งนองถนนครั้งแล้วครั้งเล่า
การคอรัปชั่นตะกละตะกลามที่ไม่รู้จบสิ้น
ที่นั่น-
ประเทศที่ความเกลียดชังคุกรุ่นรุนแรงพร้อมจะเข่นฆ่ากันอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง
สาดโซจูลงบนหัวฉัน - ได้โปรด
ฉีกปากฉันแล้วกรอกโซจูลงไปเพื่อนรัก !
เกาหลี โซล อินชอล อานซาน โซกโช
พรุ่งนี้ฉันจะกลับบ้าน
กลับไปสู่สงครามแห่งสีเหลืองสีแดง
กลับไปสู่ความหายนะที่รออยู่เบื้องหน้า
คิดถึงฉันด้วย
อวยพรฉันด้วย
บางที - วันพรุ่งนี้ประเทศของฉันอาจย่อยยับไปแล้วเมื่อวาน !
โซกโช - เกาหลี
6 ธันวาคม 2553
เนื่องมาจากการเยือนเกาหลี ในวันสุดท้ายของงาน เขาต้องการบทกวีจากกวีคนละชิ้น ซึ่งเท่าที่สอบถามพูดคุยกับเพื่อนกวีชาติอื่น ก็มักจะเขียนในท่วงทำนองว่าดีใจที่ได้ไปเยือนเกาหลี ประมาณนี้ แต่คงเพราะผมกังวลคิดถึงแต่การเมืองบ้านเราก็ได้ มันเลยออกมาแตกต่างจากคนอื่นๆครับ