M-e-e P-e-d

โศกนาฏกรรม

ยอดตึกหลังนั้นสูงเสียดสวรรค์ชั้นใด    เธอเดินขึ้นไป    เด็กน้อยหัวใจเหม่อลอย    ดวงตาคิดครุ่น    หยาดน้ำตาอุ่นหยดปรอย    ลมพัดวอยวอย    เส้นผมเด็กน้อยระบัด

แม่ผีขึงฟ้าขึ้นตากผ้าแดง    เมืองร้อนรุนแรง    ร้อนแล้งทารุณกรุ่นอาย      หัวใจเต้นตึก    ความรู้สึกวุ่นวาย    อยากตายอยากตาย    อยากตายไปจากโลกหม่น

(แยก)  โลกปัจจุบัน    สวรรค์ชั้นโลกันต์    จินตนาการความฝัน      แหลกหายแล้วหนอเจ้าเอย    ถนนร้อนรุ่มลมอ้าวผ่าวคลุ้มแผ่วเลย    ตะวันดวงแล้งเจ้าแหงนหน้าเงย    สบตาแม่ผีแม่ผียิ้มเย้ย

ปิดฉากเย็นย่ำด้วยฟ้ามืดดำราตรี    ดวงตาแม่ผี    ก็หรี่ก็หลับลับหาย    เยาว์วัยแสนสั้น    เจ้าฝันถึงโลกสีใด    ลมพัดโชยชาย    สมองกระจายเกลื่อกล่น
(สังเวยโลกาบูชาโลกันต์)

พิมพ์ครั้งแรกที่  อาทิตย์ข่าวพิเศษ    ๒๗ กันยายน-๓ ตุลาคม  ๒๕๓๙