M-e-e P-e-d

สะพานสู่สมรภูมิ

๑).

โขงรินสายเซาะทรายหินตลิ่งฝั่ง

ไหลหลั่งถั่งโถมตะโบมตลิ่ง

สึกกร่อนชะง่อนแข็งชะแง่งอิง

ถ่างสายถ่ายทิ้งสู่ทะเล

นานเนิ่นเดินทางจากต่างแดน

ผ่านแคว้นแดนบกระหกระเห

ฟั่นเกลียวเกรี้ยวกราดระนาดระเน

และเชื่องช้าว้าเหว่บางเวลา

คนสองคุ้มชุ่มฉ่ำลำน้ำโขง

คนร่วมลุ่มกู่โก่งตะโกนหา

ล่องเรือมาเผื่อพวงดวงจำปา

ค้อมคอรับพุทธรักษา-พวงมาลัย

รวงรักได้ผลิบานเหนือน่านน้ำ

โขงขวางลำคนจ้ำถ่อ-ไกลก็ใกล้

มีแม่เดียวเชี่ยวกรากร่วมรากไท

มีสายใยฟั่นเกลียวอันเดียวกัน

ก่อนเสียงปืนคำรามกระหน่ำกระสุน

จวบดินพรุนฟ้าปรุทะลุสวรรค์

แม่คงไหลสะท้อนวับระยับตะวัน

ปลอบลูกและปลูกขวัญนิรันดร์มา

๒).

เชื่อมฝั่งโขงโยงฝั่งขวาหาฝั่งซ้าย

ลำเลียงเลื่อนเคลื่อนย้ายซ้ายสู่ขวา

หยัดทะมึนขึ้นผงาดประกาศศักดา

โขงไหลบ่าตื่นตระหนกสะทกสะท้าน

แม่ลำเลียงลำน้ำมาฉ่ำลุ่ม

มวลไม้พุ่มชุ่มดินตลิ่งขนาน

ตลิ่งตะลึงเมื่อตรึงตะม่อเมื่อต่อตะพาน

ตะม่อตระหง่านตะพานตระมื่นตลิ่งระแวง

เกรงกริ่งตลิ่งซ้ายมุ่งขายเพื่อค้า

หวั่นตลิ่งเกลอทะเล่อทะล่ามุ่งค้าเพื่อแข่ง

เจ้าดอกเจ้าดวงเจ้าพวงจำปาราคาจะแพง

เจ้าพุทธรักษ์จะเสียดแสลงเกินแรงจะซื้อ

แม่ทอดลำวิถีชีวีสงบ

สองฝั่งฟากเคารพขนบถือ

นามแห่งมิตรสนิทสมานมานานมื้อ

หวั่นว่าดวงตาซื่อจะรื้อทลาย

สิ้นเสียงปืนคำรามกระหน่ำระแนง

หน่อแขนงแห่งสงครามใหม่ลามขยาย

ตะวันต่ำย่ำรุ่งแดดพลุ่งพราย

คนขวาซ้ายสะพายเงินเดินสะพาน!

เมื่อคราวสร้างสะพานมิตรภาพเชื่อมลาว-ไทย

จุดประกาย